Na "Ognistego boga" trafiłem przypadkowo. Ponieważ zobaczyłem, że to jest kolejna książka z jakiegoś cyklu, postanowiłem czytać od początku. Kupiłem "Boga Nilu" w formie ebooka i przeczytałem przez weekend. Takie sobie czytadełko. Entuzjastyczne były recenzje trochę na wyrost, ale ogólnie ocena pozytywna.
Ponieważ ostatnio czytam niemal wyłącznie ebooki, a nie mogłem znaleźć kolejnych pozycji cyklu w tej postaci, pogodziłem się z zaburzeniem kolejności i kupiłem ostatnią książkę cyklu - właśnie "Ognistego boga".
I tu pierwsze zaskoczenie. Okazało się, że kolejność jest właściwa. Książka jest bezpośrednią kontynuacją "Boga Nilu". Środkowe części cyklu rozgrywają się później, jedna nawet współcześnie.
Drugie zaskoczenie - książka wydała mi się bardzo znajoma. Czułem się tak jakbym czytał "Egipcjanina Sinuhe". Zaufany lekarz i przyjaciel faraona wysłany z misją dyplomatyczną do Babilonu i na Kretę - brzmi znajomo? Szczegóły oczywiście się różnią, ale w trakcie czytania jakoś cały czas porównywałem książkę do "Egipcjanina", a to bardzo wysoko zawieszona poprzeczka. Smith Waltariemu nie miał szans dorównać.
Są wakacje, książka nadaje się idealnie do zabicia czasu. Lektura lekka, łatwa i przyjemna.

Na "Ognistego boga" trafiłem przypadkowo. Ponieważ zobaczyłem, że to jest kolejna książka z jakiegoś cyklu, postanowiłem czytać od początku. Kupiłem "Boga Nilu" w formie ebooka i przeczytałem przez weekend. Takie sobie czytadełko. Entuzjastyczne były recenzje trochę na wyrost, ale ogólnie ocena pozytywna.
Ponieważ ostatnio czytam niemal wyłącznie ebooki, a nie mogłem...