Przeczytałam już kilka książek Katarzyny Michalak. Początkowo nie miałam najlepszego zdania na temat jej twórczości, lecz ostatnio autorka potrafiła mnie już kilkakrotnie pozytywnie zaskoczyć. Mam tu na myśli "Bezdomną", "Mistrza" i właśnie "W imię miłości".
Muszę przyznać, że każdą kolejną książką Katarzyna Michalak udowadnia, że potrafi pisać na różne tematy i tworzyć książki odmienne gatunkowo. Jej ostatnie historie, w których nie brak bólu i cierpienia, wywołują we mnie o wiele więcej emocji i bardziej zapadają mi w pamięć niż te przesłodzone i w moim odczuciu zbyt infantylne.
Główną bohaterką powieści jest Ania Kraska, dziesięcioletnia dziewczynka, której mama walczy z rakiem. Nie mają bliskiej rodziny, a dziadek, właściciel Jabłoniowego Wzgórza, już raz przed laty odmówił im pomocy. Śmiertelnie chora kobieta decyduje się na desperacki krok i wysyła córkę do dziadka.
Przybycie Ani do Jabłoniowego Wzgórza rewolucjonizuje życie wszystkich bohaterów. Obecność dziewczynki pozytywnie wpływa na zmiany, jakie zachodzą u dziadka oraz odnalezionego ojca, którym przyjdzie odpokutować za dawne błędy młodości, jednak nie da się cofnąć czasu.
Wzruszył mnie los małej Ani, która tak wiele przeszła w swoim życiu, a jednak pozostała pełna wiary i ufności w ludzi.
Autorka zaskoczyła mnie swoją wrażliwością, poruszając wiele problemów społecznych.
Książka opowiada o ciężkiej walce z chorobą, życiowych wyborach, odkupieniu win z przeszłości, o nadziei i miłości, która potrafi dokonać rzeczy niemożliwych.
W swojej powieści autorka porusza wiele trudnych tematów, o których warto mówić, jak choćby samotne rodzicielstwo, pedofilia, śmierć bliskich osób, przemoc w internecie, szufladkowanie ludzi.
W książce jest miejsce na bardzo wiele uczuć i życiowych emocji, jest choroba, strach, walka o byt, zaradność, poświęcenie, nadzieja, ale jest także bezwzględność, kłamstwo, zło, bezduszność, osądzanie. Wszystko, co może nas dotknąć w życiu na co dzień.
Pomimo, że książki autorki zalicza się do tzw. literatury kobiecej, to nie są to zwykłe "babskie czytadła". Ostatnie jej pozycje zapadają w pamięć, dają do myślenia i skłaniają do refleksji. Tak właśnie jest w przypadku tej niezwykle ciepłej i wzruszającej powieści.

Przeczytałam już kilka książek Katarzyny Michalak. Początkowo nie miałam najlepszego zdania na temat jej twórczości, lecz ostatnio autorka potrafiła mnie już kilkakrotnie pozytywnie zaskoczyć. Mam tu na myśli "Bezdomną", "Mistrza" i właśnie "W imię miłości".
Muszę przyznać, że każdą kolejną książką Katarzyna Michalak udowadnia, że potrafi pisać na różne tematy i tworzyć...