(...) Jest to dzieło międzynarodowej kooperacji: francuskiej scenarzystki Sylviane Corgiat oraz włoskiej rysowniczki Laury Zuccheri. Serial oryginalnie ukazywał się w latach 2009–14.

Pierwszy album zatytułowany jest imieniem głównej bohaterki. Yamę poznajemy w dniu niezwykłego wydarzenia – prosto ze słońca do wioski, w której mieszka, przylatuje jeden z czterech szklanych mieczy i wbija się w świętą skałę. Miecz spopiela wszystkich, którzy próbują go wyciągnąć. Nasza bohaterka korzysta z nieuwagi rodziców i także próbuje go wyszarpnąć, między nimi zachodzi magiczna reakcja – została uznana za godną wydobyć go, ale nie ma jeszcze tyle siły.

Pojawienie się miecza jest dla ojca bohaterki znakiem do pojęcia walki z ciemiężycielem – złym Orlandem. W swojej potrzebie buntu Achard jest odosobniony, żaden z mieszkańców nie chce się do niego przyłączyć, a wręcz dochodzi do krwawego samosądu...

(...) Historia opowiedziana na łamach pierwszego tomu, to jedna wielka klisza fabularna. Delikatnie ze schematów wybija się jedynie wątek proekologiczny, który pojawia się pod koniec. Zasadniczo po scenariuszu nie można się spodziewać żadnych zaskoczeń. Czytelnik bez problemu przewiduje, co się będzie działo na dalszych stronach. Wciąż kołacze się po głowie „już to gdzieś czytałem”: miecz w skale, wybraniec, zemsta, ciemiężona ludność, mentor, który blisko zna złego, dorastający uczeń. Lektura pierwszego tomu jest frustrująca i, niestety, nie wróży dobrze całej serii. Oczywiście chciałbym, aby w kolejnych tomach Sylviane Corgiat dodała jakieś zaskakujące elementy, które wybiją opowieść ze schematów.

Na plus należy zapisać oprawę graficzną włoskiej rysowniczki. Zuccheri poświęciła dużo uwagi, aby zbudować spójny świat flory i fauny (...)

Szklane miecze to serial, który polecić można przede wszystkim młodszej młodzieży. Myślę, że czytelnicy w wieku od 12 roku życia dobrze odnajdą się w fantastycznym świecie, w którym przyszło żyć upartej mścicielce-wybrance. Natomiast dorośli czytelnicy, ze względu na szablonowość fabuły i niejaką infantylność bohaterów, mogą czuć się zawiedzeni.

- - -
cały tekst można przeczytać tu:
https://dybuk.wordpress.com/2015/07/16/szklane-miecze-1-yama/

(...) Jest to dzieło międzynarodowej kooperacji: francuskiej scenarzystki Sylviane Corgiat oraz włoskiej rysowniczki Laury Zuccheri. Serial oryginalnie ukazywał się w latach 2009–14.

Pierwszy album zatytułowany jest imieniem głównej bohaterki. Yamę poznajemy w dniu niezwykłego wydarzenia – prosto ze słońca do wioski, w której mieszka, przylatuje jeden z czterech szklanych...