Dopóki nie przeczytałam "Z mgły zrodzonego" tak naprawdę nie do końca rozumiałam te wszystkie ostrzeżenia innych czytelników, którzy zdążyli się z twórczością Brandona Sandersona zapoznać. Widzicie, gdzie bowiem nie padnie nazwisko tego tak popularnego ostatnimi czasy na polskim rynku autora, ktoś od razu także dodaje, że przygodę z powieściami Sandersona właśnie najlepiej zacząć od świetnego "Ostatniego Imperium", a dopiero później chwytać za np. "Drogę królów". Ja, jakby z przekory, zaczęłam od "Stalowego serca" i trochę się na nim rozczarowałam. Nie była to książka zła, ale też nie taka, jaka potwierdzałaby geniusz swojego pisarza. Za drugim podejściem jednak postanowiłam wziąć sobie do serca rady innych czytelników i zamiast się rozdrabniać, sięgnęłam po "Z mgły zrodzonego".

Ludzie, jaka to wspaniała książka! Nie mogłam się oderwać. Wspaniały, otoczony mgłą i przysypany popiołem świat stworzony przez Sandersona zapiera dechw piersi. Bohaterowie oczarowują od pierwszych stron, a wartka akcja sprawia, że czytelnik nie chce stracić ani jednej literki z czytanych przez siebie słów. Dosłownie pożarłam tę historię i od razu sięgnęłam po "Studnię wstąpienia", którą bardzo przezornie od razu sobie przygotowałam.

To dzięki takim powieściom, jak "Z mgły zrodzony" pokochałam fantastykę. Cieszę się, że wciąż trafiają mi się książki, które przypominają mi o tym, jak bardzo wszechstronny jest to gatunek i na jak wiele sposobów można z niego korzystać.

Dopóki nie przeczytałam "Z mgły zrodzonego" tak naprawdę nie do końca rozumiałam te wszystkie ostrzeżenia innych czytelników, którzy zdążyli się z twórczością Brandona Sandersona zapoznać. Widzicie, gdzie bowiem nie padnie nazwisko tego tak popularnego ostatnimi czasy na polskim rynku autora, ktoś od razu także dodaje, że przygodę z powieściami Sandersona właśnie najlepiej...