Piętno Calth rozszerza wydarzenia znane nam z 19. tomu. Wszystkie opowiadania skupiają się na bitwie o Calth, w której Ultramarines bronili się przed zdradzieckimi Głosicielami Słowa.

Pod względem jakości oraz długości poziom opowiadań nie jest jednolity. Jest to typowe dla antologii opowiadań. Najczęściej nie jest to ani zaletą, ani wadą. W tym przypadku, kiedy treść jest ściśle powiązana z tomem „…I nie poznają co to strach”, wypada to na niekorzyść książki. Niewielu autorom udało się utrzymać klimat stworzony przez Dana Abnetta. W niektórych momentach wizje pisarzy są sprzeczne ze sobą. Więcej o tym w części ze spoilerami.
SPOILERY:



W „…I nie poznają co to strach” Dan Abnett przedstawił bardzo sensowne prawidła rządzące zmaganiami z demonami. Opierały się one na tym, że broń biała odnosiła lepsze efekty od dystansowej. Wynikało to z faktu, że broń biała była pierwotniejsza, wykorzystywana do składania ofiar na przestrzeni wieków. Graham McNeill odszedł od tego całkowicie. W jego opowiadaniu - Calth jakim był kiedyś -, broń dystansowa królowała w walce z bytami Empireum.
Dan Abnett nie zawiódł również w motywie podróży przez Osnowę. W odpowiednich miejscach można było przeciąć ścianę rzeczywistości, aby przenieść się do obszarów z nimi połączonymi. Utrzymał tę wizję w opowiadaniu Niezapisane. Perspektywa Guy Haleya ukazana w opowiadaniu Osiem noży Erebusa była naiwniejsza. Umożliwiała przemieszczanie się tytułowemu bohaterowi bez ograniczeń, odjąwszy te wynikające z jego percepcji.



KONIEC SPOILERÓW:
Pozycja obowiązkowa dla tych, których interesują wydarzenia przed i po bitwie o Calth. Wszyscy pozostali, którzy czytają Herezję Horusa wybiórczo, mogą ominąć tę pozycję. W przeciwieństwie do wcześniejszej antologii opowiadań – Cienie zdrady – nie przedstawia wydarzeń kluczowych dla uniwersum.

Piętno Calth rozszerza wydarzenia znane nam z 19. tomu. Wszystkie opowiadania skupiają się na bitwie o Calth, w której Ultramarines bronili się przed zdradzieckimi Głosicielami Słowa.

Pod względem jakości oraz długości poziom opowiadań nie jest jednolity. Jest to typowe dla antologii opowiadań. Najczęściej nie jest to ani zaletą, ani wadą. W tym przypadku, kiedy treść jest...

Bardzo fajny zbiór opowiadań. Rozszerza świetna historie bitwy o planetę Calth. Fajny zabiegiem jest to że oprócz opowiadań o zmaganiach Adeptus Astartes dostajemy także thrillery a nawet opowiadanie grozy w świecie Warhammera 40000. Ten świat idealnie pasuje aby napisać mrożąca krew w żyłach powieść w klimatach „Obcego”. Walka mało licznej załogi z nieznanym przeciwnikiem na małym statku 😃


Ten zbiór polecam każdemu kto chce pozna wiele fajnych historii o bitwie rozpoczynającej Krucjatę Cienia 😃


FOR THE EMPEROR
EMPEROR PROTECTS

Bardzo fajny zbiór opowiadań. Rozszerza świetna historie bitwy o planetę Calth. Fajny zabiegiem jest to że oprócz opowiadań o zmaganiach Adeptus Astartes dostajemy także thrillery a nawet opowiadanie grozy w świecie Warhammera 40000. Ten świat idealnie pasuje aby napisać mrożąca krew w żyłach powieść w klimatach „Obcego”. Walka mało licznej załogi z nieznanym przeciwnikiem...

Naprawdę dobra antologia opowiadań która przybliży nam wydarzenia na Calth która nie skończyła się po zagładzie powierzchni planety tylko przeniosła się pod ziemię gdzie resztki Ultramarines wraz z mieszkańcami walczą przeciwko Głosicielą Słowa o przetrwanie.
Opowiadania przybliżą nam te zmagania pokazane z obydwu stron konfliktu i to nie tylko z punktu widzenia astrates ale też zwykłych żołnierzy imperium.

Naprawdę dobra antologia opowiadań która przybliży nam wydarzenia na Calth która nie skończyła się po zagładzie powierzchni planety tylko przeniosła się pod ziemię gdzie resztki Ultramarines wraz z mieszkańcami walczą przeciwko Głosicielą Słowa o przetrwanie.
Opowiadania przybliżą nam te zmagania pokazane z obydwu stron konfliktu i to nie tylko z punktu widzenia astrates...

Mark of Calth to kolejna antologia w Horus Heresy. Jest ona szczególna w całej dotychczasowej serii, gdyż w przeciwieństwie do poprzednich, ta koncentruje się na walkach na jednej, konkretnej planecie. Jest to oczywiście Calth, pole bitewne w najlepszej jak dotąd pełnoskalowej powieści Herezji, czyli Know no Fear Dana Abnetta (ma on oczywiście wkład i w tę antologię).

Podobnie jak w przypadku poprzednich zbiorów opowiadań, oceniać będę osobno każdą nowelę (w miarę czytania).

The Shards of Erebus

Nowela Guya Haleya przenosi nas chronologicznie jeszcze przed atak na Calth. Nie dzieje się tu szczególnie wiele: znany i lubiany Erebus wyznacza dowódców zbliżającego się uderzenia (w tym Kor Phareona, smutny dowód na degradację tego arcykapłana u którego kiedyś Erebus terminował). Jest też kolejna podróż na Davin, gdzie Erebus nauczył się teleportacyjnej sztuczki, którą już wcześniej zaprezentował w Betrayerze. Generalnie niezły wstęp do antologii.

Calth That Was

To jest właściwie ciąg dalszy Know No Fear, choć napisany przez MacNeilla. Podobny, reportażowy styl (choć mistrzostwa Abnetta nie osiąga),wielu znajomych bohaterów. Całość ma ponad sto stron i są one w dużych dawkach wypełnione akcją, szaleństwem i umieraniem. Głównymi bohaterami są Remus Ventanus, kapitan Ultramarines i Maloq Kartho, Mroczny Apostoł World Bearers (co do tego drugiego, to nie jestem pewny czy występował we wcześniejszej książce o walkach na Calth) i jak zwykle w serii nie mają wiele charakterologicznej głebi. Jest tu kilka momentów wow, rytualne samobójstwo kilkuset Głosicieli Słowa jest na przykład jednym z nich. Polecam, dobra rzecz.

Dark Heart

Anthony Reynolds ma w swoim dorobku obszerną trylogię o Word Bearers, nic dziwnego więc, że zaproszono i jego do tej antologii. Dark Heart jest nowelką krótką, ale treściwą. Dorzuca nam nowe wiadomości na temat przejmowania władzy przez Lorgara nad Colchis: tytułowe Mroczne Serce to sekta zabójców kierowana przez Kor Phaerona torująca Aurelianowi drogę do tronu (czy może ołtarza). Głównym bohaterem jest młody akolita Marduk (który jest we wspomnianej wcześniej trylogii głównym bohaterem). Niestety, nie ma tu w ogóle niuansów: Marduk chce mocy i ją dostaje. W tle starcia na orbicie Calth. Czyta się dobrze.

Traveller


Pierwszy tekst Davida Annandale’a który miałem okazję przeczytać i jest to tekst zdecydowanie na plus. Nie ma tu, poza epizodem w zakończeniu, wspaniałych Space Marines: są jedynie zwykli ludzie wtłoczeni w tryby galaktycznej wojny. Ludzie poddani strachowi, paranoi, narastającemu szaleństwu. Kimś takim jest główny bohater, Jassiq Blanchot, który dzięki nadzwyczajnemu szczęściu przeżył wojnę na Calth od jej orbitalnego początku, aż do podziemnego epilogu. Choć tak naprawdę, to głównym bohaterem jest kto inny: to Osnowa i sposób, w jaki żywi się ona takimi konfliktami. Momentami nużąca, ale jednak ciekawa finalnie nowela.
4


A Deeper Darkness

Tu wracamy do Astartes, a w drogę powrotną zabiera nas Rob Sanders. Narracja jest pierwszoosobowa (rzadko to lubię),a historię opowiada nam Hylas Pelion Mniejszy, Ultramarine prowadzący długą wojnę z Ungolem Shaxem, zdradzieckim Dzierżycielem Słowa. Wojna ta zaprowadzi go w trułową Głębszą Ciemność, dosłownie i w przenośni. Atmosfera jest duszna, co stanowi chyba główną zaletę noweli która generalnie nie powoduje u mnie większych uniesień.
3+


The Underworld War

Dembski-Bowden! Mój ulubiony autor warhammerowy wraca z kolejną porcją solidnej lektury. Jerudai Kaurtal, główny bohater z Word Bearers po siedmiu latach podziemnej wojny na Calth ma już dość, zrywa z rozkazami i rusza na swoistą pielgrzymkę na powierzchnię. Już sam pomysł jest kapitalny! Sam bohater należy do Gal Vorbak, wojowników którzy dobrowolnie dali się opętać demonom z Osnowy i jest dużo ciekawszy od większości innych jednowymiarowych herosów tego uniwersum. W dodatku na koniec czeka nas potężny twist fabularny....

Athame


Mam z tym opowiadaniem Johna Frencha drobny kłopot. Ono nie broni się jako samodzielna nowela. Koncept jest ok: tym razem bohaterem jest rytualny sztylet, stworzony jeszcze na prahistorycznej Ziemi. Jego dzieje to monotonny ciąg mordu, mordu popełnianego przez i na jego posiadaczach. Monotonny. Drobnymi błyskami w tej litanii jest pojawienie się starych przyjaciół z Prospero Burns, Kaspara Howsera i Murzy. Gdy athame trafia na Calth, nowela się urywa.
Nowela w tym kształcie się nie broni. Tyle, że tak naprawdę jest częścią dylogii, bo jej naturalną kontynuacją jest ostatnie opowiadanie w antologii. Stąd jednak polecam tę ponurą opowiastkę o zbrodni i zdradzie, koniecznie w pakiecie z Unmarked.

Unmarked

Na koniec oczywiście Dan Abnett, autor który wykreował nam pole bitwy na Calth w niezapomnianym Know no Fear. Tyle, że tym razem opowiadanie prawie w ogóle nie dzieje się na Calth.
Głównym bohaterem jest Oll Persson z owego Calth uciekający. Posługuje się przy tym sztuczką którą poznaliśmy wcześniej w wydaniu Erebusa: rozdzieraniem rzeczywistości. Tyle, że Persson robi to lepiej: on potrafi też cofać się w czasie. Ucieka więc Persson (i pięciu ocaleńców z Calth) ku Ziemi przeszłości, odwiedzając stare pola bitewne ojczyzny ludzkości, ścigany przez nie byle kogo... ściga go M’kar, demon znany nam z czterdziestego tysiąclecia.
Perssona znamy z innych tytułów Herezji Horusa, to jeden z nieśmiertelnych perpetuali wymykających się z nieznanych powodów śmierci. Tu dowiadujemy się, że ma już 35 tysięcy lat i pochodzi z północnej Mezopotamii. Dowiadujemy się też, że kontaktuje się on z innymi perpetualami, między innymi ze znanym skądinąd Johnem Grammatikusem. Opowiadanie jest świetne, pełne wewnętrznej melancholii, godnie wieńczy tę naprawdę dobra antologię. No i daje odpowiedź, kim naprawdę jest M’kar... Polecam!

Mark of Calth to kolejna antologia w Horus Heresy. Jest ona szczególna w całej dotychczasowej serii, gdyż w przeciwieństwie do poprzednich, ta koncentruje się na walkach na jednej, konkretnej planecie. Jest to oczywiście Calth, pole bitewne w najlepszej jak dotąd pełnoskalowej powieści Herezji, czyli Know no Fear Dana Abnetta (ma on oczywiście wkład i w tę antologię)....

Dobra. Interesująco pociągnięta fabula książki utrzymuje w ciekawości aż do samego końca. Łatwo wczuć się w opisywane emocje zdradzonych braci. Polecam wszystkim miłośnikom "smerfów" i nie tylko.

Dobra. Interesująco pociągnięta fabula książki utrzymuje w ciekawości aż do samego końca. Łatwo wczuć się w opisywane emocje zdradzonych braci. Polecam wszystkim miłośnikom "smerfów" i nie tylko.

Książka mocno średnia, liczyłem że zobaczę lepsze rozszerzenie "Zdrajcy", a tymczasem może z 1 opowiadanie od Abnetta było dobre a reszta mierna. Dodatkowo nikły wkład w fabułę, no ale trzeba czytać wszystko żeby nic nie przegapić.

Książka mocno średnia, liczyłem że zobaczę lepsze rozszerzenie "Zdrajcy", a tymczasem może z 1 opowiadanie od Abnetta było dobre a reszta mierna. Dodatkowo nikły wkład w fabułę, no ale trzeba czytać wszystko żeby nic nie przegapić.

Bardzo nierówny zbiór opowiadań. Niektóre ciekawe, inne dosłownie przeleciałem żeby tylko skończyć, a dwa-trzy ostatnie rewelacja. Ogółem książka męczona przez ponad miesiąc, gdzie poprzedni tom cyklu łyknąłem w tydzień.

Bardzo nierówny zbiór opowiadań. Niektóre ciekawe, inne dosłownie przeleciałem żeby tylko skończyć, a dwa-trzy ostatnie rewelacja. Ogółem książka męczona przez ponad miesiąc, gdzie poprzedni tom cyklu łyknąłem w tydzień.