Ech, panie dzieju, jak to się człowiek może czasami oszukać. Otworzyłam ten komiks na chybił trafił i zauroczył mnie fragment, który przeczytałam. Jakież było moje zdziwienie, gdy po przytarganiu tego niemalże kilogramowego dzieła okazało się, że to jedyny godny uwagi i zachwytu kawałek książki. Ogólnie jest o smęceniu. Pseudofilozoficznym. Czasami też o narzekaniu. Pojawienie się damskiej postaci niewiele zmienia. Może retrospekcji jest więcej. I próby czynienia aluzji do innych znanych i lubianych komiksów. Rysunki raczej irytowały moje oko niż wprawiały w zachwyt. Tematyka – nie mój klimat. Nie zaprzyjaźniłam się z poczuciem humoru autora, nie przekonały mnie jego wynurzenia. Po prostu czuję się jak dziecko, któremu ktoś zabrał lizaka. Tak dobrze zapowiadał się ten komiks, a okazało się, że to wydmuszka. Nie ośmielę się polecić.

Ech, panie dzieju, jak to się człowiek może czasami oszukać. Otworzyłam ten komiks na chybił trafił i zauroczył mnie fragment, który przeczytałam. Jakież było moje zdziwienie, gdy po przytarganiu tego niemalże kilogramowego dzieła okazało się, że to jedyny godny uwagi i zachwytu kawałek książki. Ogólnie jest o smęceniu. Pseudofilozoficznym. Czasami też o narzekaniu....

Teoretycznie dla mnie - śmieszno-gorzka historia o nieciekawym typie w formie zamkniętych 16-kadrowych miniatur. Tylko, że coś tu nie działa. Albo ten humor z podwójnym dnem, który jest jednak zbyt ciężki do rozszyfrowania i w efekcie nie wiesz czy za tym w ogóle coś się kryje, albo to, że bardziej błyskotliwe pomysły giną w otoczeniu tych nietrafionych. Nie wiem, nie zatrybiło.

Teoretycznie dla mnie - śmieszno-gorzka historia o nieciekawym typie w formie zamkniętych 16-kadrowych miniatur. Tylko, że coś tu nie działa. Albo ten humor z podwójnym dnem, który jest jednak zbyt ciężki do rozszyfrowania i w efekcie nie wiesz czy za tym w ogóle coś się kryje, albo to, że bardziej błyskotliwe pomysły giną w otoczeniu tych nietrafionych. Nie wiem, nie...

Dzieło Musturi ma momenty wielkie (jak opowieść o samotności, akcja z mrówkami, czy gra w karty ze śmiercią),ale jest też kilka tak bełkotliwych, że Paulo Coelho przesyła mu serdeczne pozdrowienia. Autor sili się w nich na wielkość, pisze np. o wietrze, są ładne wyrazy, ale sensu nie ma w tym wcale. A przecież silić się nie musi, bo w innych fragmentach pokazuje, że potrafi opowiadać zwyczajną historię, która chwyta za serce. Na szczęście nie jest tych momentów dużo i być może da się je wybronić, bo pojawiają się one w rozdziale, kiedy główny bohater marzy. Plus za prześliczne rysunki.

Dzieło Musturi ma momenty wielkie (jak opowieść o samotności, akcja z mrówkami, czy gra w karty ze śmiercią),ale jest też kilka tak bełkotliwych, że Paulo Coelho przesyła mu serdeczne pozdrowienia. Autor sili się w nich na wielkość, pisze np. o wietrze, są ładne wyrazy, ale sensu nie ma w tym wcale. A przecież silić się nie musi, bo w innych fragmentach pokazuje, że...

W sumie komiks o niczym, choć ostatni rozdział, w którym poznajemy małżonkę głównego bohatera, jest naprawdę uroczy i tylko dlatego nie uznaję czasu poświęconego na lekturę tej pozycji za czas stracony. Ale ogólnie to nie polecam.

W sumie komiks o niczym, choć ostatni rozdział, w którym poznajemy małżonkę głównego bohatera, jest naprawdę uroczy i tylko dlatego nie uznaję czasu poświęconego na lekturę tej pozycji za czas stracony. Ale ogólnie to nie polecam.

„Księga Pana Nadziei” posiada mocno komiksową stylistykę, która świetnie łączy się z poważną treścią i przesłaniem komiksu. Każda kolejna część opowieści rozgrywa się o innej porze roku, a dominujące barwy zmieniają się wraz z upływem czasu.
Długa mowa pogrzebowa nieszczęśnika podkreślającą paradoksy życia.

„Księga Pana Nadziei” posiada mocno komiksową stylistykę, która świetnie łączy się z poważną treścią i przesłaniem komiksu. Każda kolejna część opowieści rozgrywa się o innej porze roku, a dominujące barwy zmieniają się wraz z upływem czasu.
Długa mowa pogrzebowa nieszczęśnika podkreślającą paradoksy życia.

Napisałabym jakąś ciekawą opinię, ale to trzeba przeczytać i obejrzeć samemu. Świetne!

Napisałabym jakąś ciekawą opinię, ale to trzeba przeczytać i obejrzeć samemu. Świetne!

http://naderinteresujace.blogspot.com/

http://naderinteresujace.blogspot.com/