Vivian i Violet Schuyler dwie niezależne, przebojowe kobiety które dla miłości i przyjaźni są w stanie zrobić wszystko. Opowieść o naukowcach, końcu pewnej epoki z wątkiem szpiegowskim w tle. Ciekawie przedstawiona dekadencka Europa.

Vivian i Violet Schuyler dwie niezależne, przebojowe kobiety które dla miłości i przyjaźni są w stanie zrobić wszystko. Opowieść o naukowcach, końcu pewnej epoki z wątkiem szpiegowskim w tle. Ciekawie przedstawiona dekadencka Europa.

Ujdzie.
Trawiłam ją dwa tygodnie.
Nie polecę.

Ujdzie.
Trawiłam ją dwa tygodnie.
Nie polecę.

Lione, Jane i Henry byli szpiegami, których misją było zbadanie, czy doktor Grant nie kolaboruje z Niemcami (kolaborował). Zastrzelił go Henry, książka sugeruje, że był zakochany w Violet i chciał się zemścić na Walterze. Cała czwórka planowała uciec do Szwajcarii (list ukryty w walizce Violet mógł zapobiec IWŚ),na przejściu granicznym Lionel został zatrzymany. Udało mu się uciec, w Zurychu doszło do jego konfrontacji z Henrym, który okazał się podwójnym agentem. Młodszy z mężczyzn zginął, a walizka zatonęła w kanale (kilka dni później ją wyłowiono i tak znalazła się w biurze rzeczy znalezionych). Lionel przyjął tożsamość Henry'ego, ożenił się z Grant, wraz z Jane zamieszkali w Paryżu, gdzie Violet rozwijała swoją karierę naukową.
Vivian odnalazła swoją krewną. Dr Paul wyznał Gogo prawdę o powodzie zaręczyn, co spowodowało ich zerwanie. Rok później, na ślubie Shuylerówny i Paula, Violet wyznała dziewczynie prawdę o tożsamości swojego męża.

Lione, Jane i Henry byli szpiegami, których misją było zbadanie, czy doktor Grant nie kolaboruje z Niemcami (kolaborował). Zastrzelił go Henry, książka sugeruje, że był zakochany w Violet i chciał się zemścić na Walterze. Cała czwórka planowała uciec do Szwajcarii (list ukryty w walizce Violet mógł zapobiec IWŚ),na przejściu granicznym Lionel został zatrzymany. Udało mu...

Czasami banalne rzeczy mogą odmienić bieg czyjegoś życia. Vivian w 1964 roku prawie by przegapiła wezwanie z poczty, do odebrania paczki, tajemniczej przesyłki z Zurychu. W środku jest walizka, relikt z innej epoki. Pytając o nią w rodzinie, bohaterka dowiaduje się o istnieniu ciotecznej babki Violet, czarnej owcy rodziny, której imię niesie za sobą skandal. Naukowiec, romans i morderstwo.

„Od tej pory wszelki słuch o niej zaginął.”

Na przemian poznajemy zarówno odkrycia Vivian (z niedawno poznanym lekarzem Paulem) jak i losy Violet od 1915 roku- jej upór i dostanie się na uniwersytet, poznanie doktora Waltera Granta, które zaowocowało małżeństwem. Z początku pomysł na tę powieść wydawał mi się znakomity, ale o dziwo książka szybko mnie znudziła i zaczęła nużyć.

Co mi tutaj się nie podobało? Przede wszystkim kolokwialny, banalny, prostacki styl drażnił i odbierał radość z czytania, kuriozalne dialogi nudziły swoją sztucznością. Zupełnie naciągane i sztuczne wydawało mi się poznanie Vivian i Paula, ich szybko płomienny romans. A właśnie za dużo tutaj było romansów, niesmacznych scen w sypialni (głównie za sprawą Waltera) potem także w opowieści Violet robi się bardzo tendencyjnie, schematycznie – chociaż i tak jej losy ciekawiły mnie najbardziej. Nie wyłapałam także żadnego przesłania.

„Tajne życie Violet Grant” mimo elementów jakich lubię w tego typu powieściach- czyli tajemnic, romansu i morderstwa, prawie w ogóle nie przypadła mi do gustu. Jak dla mnie bardzo przeciętna powieść, nużąca i prostacka w stylu. Niestety.

Czasami banalne rzeczy mogą odmienić bieg czyjegoś życia. Vivian w 1964 roku prawie by przegapiła wezwanie z poczty, do odebrania paczki, tajemniczej przesyłki z Zurychu. W środku jest walizka, relikt z innej epoki. Pytając o nią w rodzinie, bohaterka dowiaduje się o istnieniu ciotecznej babki Violet, czarnej owcy rodziny, której imię niesie za sobą skandal. Naukowiec,...

Historia może i byłaby ciekawa, ale opisana jest w sposób, który zniechęca czytelnika. Chwilami za prosty, by nie powiedzieć prostacki styl. Zabawnie-tak chyba miało być. Nie wyszło.

Historia może i byłaby ciekawa, ale opisana jest w sposób, który zniechęca czytelnika. Chwilami za prosty, by nie powiedzieć prostacki styl. Zabawnie-tak chyba miało być. Nie wyszło.

Akcja książki toczy się dwutorowo: w 1964, kiedy to niejaka Vivian otrzymuje tajemniczą walizkę, będącą, jak się okazuje zaginionym bagażem jej zaginionej ciotki - oraz w latach przed I wojną światową, gdzie poznajemy historię tytułowej Violet Grant. Jeśli by jednak ktoś myślał, że jest to powieść z rodzaju tych pisanych przez Kate Morton: rodzinne tajemnice, dreszczyk emocji - to grubo się zdziwi. Dwa wspomniane wątki bowiem w ogóle nie przystają do siebie: ten z lat 60-tych jest frywolny i napisany stylem pasującym do powieści młodzieżowej, natomiast ten opowiadający o Violet Grant stworzony jest w zupełnie innym tonie i dotyka tematyki emancypacji kobiet, odkryć w dziedzinie fizyki (pojawia się tu nawet Einstein) i I wojny światowej. I tylko ten drugi wątek ratuje ten powieść (choć wspomniana tematyka jest poruszona przez autorkę ledwie po łebkach) - pierwszy jest po prostu beznadziejny i książka spokojnie mogłaby się bez niego obejść. Perypetie rozwydrzonej i aroganckiej pannicy, jaką jest Vivian zupełnie mnie nie obchodziły, drażnił mnie też kolokwialny język z wyrażeniami takimi jak: byłam skuta, kopara mi opadła, dałam mu szmal. No ludzie! Podsumowując tę pisaninę, wyszło na 4 gwiazdki.

Akcja książki toczy się dwutorowo: w 1964, kiedy to niejaka Vivian otrzymuje tajemniczą walizkę, będącą, jak się okazuje zaginionym bagażem jej zaginionej ciotki - oraz w latach przed I wojną światową, gdzie poznajemy historię tytułowej Violet Grant. Jeśli by jednak ktoś myślał, że jest to powieść z rodzaju tych pisanych przez Kate Morton: rodzinne tajemnice, dreszczyk...

http://dajprzeczytac.blogspot.com/2015/09/tajne-zycie-violet-grant-beatriz.html

http://dajprzeczytac.blogspot.com/2015/09/tajne-zycie-violet-grant-beatriz.html