Zakończenie jest otwarte więc chyba były to podwaliny pod dłuższą serię. Niestety tutaj skończyliśmy. Zajrzyjmy jednak do środka. W kresce niewiele się zmieniło, choć autentycznie widać rozwój w rysunkach. Kreska wygląda naprawdę jak w Thorgalu. Jak pisałam przy poprzednim tomiku, fabuła jest inspirowana kronikami Helmolda, a konkretnie traktuje - tym razem - o dwóch synach Gotszalka próbujących odzyskać ojcowiznę. Książę, tak samo jak jego potomkowie są silnie związani z chrześcijaństwem i dość brutalnie starają się je forsować. Co smutne "poganie" są w tym tomie wyraźnie pokazani jak boży idioci.
Część pierwszą strasznie zjechałam za scenariusz, gdyż był koszmarnie napisany, przez co traciła fabuła, pełna luk. Tutaj jest znacznie lepiej. Komiks rozwija się powoli, daje sobie czas na przebrzmienie zarysowanego konfliktu polityczno - religijnego oraz motywu szaleństwa. Wszystko jest przejrzyste oraz zrozumiałe w przeciwieństwie do części pierwszej, w której panował taki chaos, że ciężko było dojść do sedna. I w sumie czegokolwiek. Oczywiście nadal dobrze jest poczytać wcześniej o książętach obodrytów, to ciekawy kawał historii. Szczególnie, że niestety nadal wiele osób nie ma pojęcia o tym, że istniało coś takiego jak pogańskie powstania, przebiegające nader burzliwie.

Zakończenie jest otwarte więc chyba były to podwaliny pod dłuższą serię. Niestety tutaj skończyliśmy. Zajrzyjmy jednak do środka. W kresce niewiele się zmieniło, choć autentycznie widać rozwój w rysunkach. Kreska wygląda naprawdę jak w Thorgalu. Jak pisałam przy poprzednim tomiku, fabuła jest inspirowana kronikami Helmolda, a konkretnie traktuje - tym razem - o dwóch synach...