Wprawdzie książek o Kubusiu Puchatku nie czytałam, znane były mi tylko krótkie filmy animowane. Jednak polskie tłumaczenie filmów bazuje na tłumaczeniu książki (co jest zjawiskiem normalnym i właściwym, zwłaszcza, że tłumaczenie Ireny Tuwim jest uznawane za kanoniczne), a więc w ten sposób siłą rzeczy poznałam Tuwimowe słownictwo. Kubuś Puchatek, Krzysiu, Kłapouszek, Kangurzyca i Maleństwo, Tygrys, Sowa Przemądrzała, Stumilowy Las - kto nie zna tych nazw własnych? U Moniki Adamczyk-Garbowskiej zamienili się oni w Fredzię Phi Phi, Krzysztofa Robina, Iijaa, Kangę i Gurka, Tygrysik, Sowę, Stuakrowy Las. Są to wersje w pełni poprawne, ale nietypowe dla polskiego ucha. W końcu na tłumaczeniu siostry Tuwima wychowały się całe pokolenia Polaków. A nie znała ona zbyt dobrze angielskiego, więc tam, gdzie nie wiedziała do końca, o co chodzi lub nie umiała przełożyć, dopisywała coś własnego, podpierając się często polskimi realiami. Monika Adamczyk tego nie robi, wykonała poprawne filologicznie tłumaczenie. I o ile nowe wersje Fausta czy Szekspira nikogo nie rażą (a bywają ze względu na zmiany językowe przyjmowane z otwartymi ramionami), o tyle nowe wersje utworu, którego tłumaczenie w danej kulturze stało się kanonicznym i jest znane naprawdę wielu ludziom, a do tego lubiane, są siłą rzeczy narażone na krytykę. Najczęstszym chyba zarzutem jest "nadęty" Krzysztof Robin. Lecz w oryginale on też się tak nazywał, to Irena Tuwim zrobiła z niego swojskiego Krzysia. Monika Adamczyk zostawiła go, jakim był, przez co jest bardziej angielski.
Tłumaczenia pani Adamczyk spotykają się z krytyką. Mnie samej dziwnie się to czyta (mimo wiedzy na temat historii i jakości obu tłumaczeń), w końcu również inne książki, które odnoszą się, nawiązują, wspominają dzieło i bohaterów A. A. Milnego, w tłumaczeniu na polski były od dawna nazywane po Tuwimowemu.

Wprawdzie książek o Kubusiu Puchatku nie czytałam, znane były mi tylko krótkie filmy animowane. Jednak polskie tłumaczenie filmów bazuje na tłumaczeniu książki (co jest zjawiskiem normalnym i właściwym, zwłaszcza, że tłumaczenie Ireny Tuwim jest uznawane za kanoniczne), a więc w ten sposób siłą rzeczy poznałam Tuwimowe słownictwo. Kubuś Puchatek, Krzysiu, Kłapouszek,...