Książka trafiła do moich rąk wprawdzie przypadkowo, ale zachęcona wysokimi ocenami na LC, stwierdziłam, że spróbuję się zmierzyć z twórczością polskiej pisarki, o której nigdy wcześniej nie słyszałam.
Początek może nie najgorszy, ale od momentu kiedy na scenie pojawia się koszmarne małżeństwo państwa Orłowskich, od razu odechciało mi się czytać. Relacje pomiędzy tą dwójką bardziej przypominają związki nastolatków niż dorosłych ludzi, którymi rzekomo są. I to pod każdym względem- zarówno pozytywnym, jak i negatywnym. Autorka wielokrotnie podkreśla, że pożądanie po 12 latach małżeństwa to jakiś ewenement, z czym raczej się nie zgadzam. Rozmowy, jakie toczą pomiędzy sobą, mają w sobie tyle dojrzałości, co brudu na główce od szpilki. Desperackie próby zatrzymania czasu przez Renatę budzą moje politowanie (żeby we własnym domu, w weekendowy poranek nie móc zjeść śniadania bez tapety na twarzy, z obawy, że mąż dostrzeże wiek swojej partnerki i z rozpaczy, że ta nie ma już dwudziestu lat rzuci się na młodszą, to naprawdę nie jest ani normalne, ani zdrowe). A same zapędy i komentarze pana doktora na temat kobiet, w aspekcie tego, co swego czasu nawyprawiał, są zwyczajnie nie na miejscu (szczególnie w obecności żony, która mu nie ufa i drży na myśl o kolejnej zdradzie)… Żeby nie wypomnieć mu gigantycznej hipokryzji, kiedy to z wielką pretensją wytyka żonie słabe wywiązywanie się z obowiązków wychowawczych wobec ich córki. Z tego wnioskuję, że genialnego pana doktora wychowywanie własnego potomstwa raczej nie dotyczy, ale nie przeszkadza mu to mieć pretensje do swojej partnerki...

Sama Marta, bądź co bądź główna bohaterka wprawdzie nie przypadła mi zanadto do gustu (naiwna do granic możliwości, jakaś taka mało konkretna i dająca sobą skandalicznie manipulować; słowem, to nie ten typ osobowości, jaki lubię), ale na tle dosyć przerażającego duetu państwa Orłowskich wypada jako tako. Natomiast wątek kryminalny, to nic więcej jak tylko tło dla perypetii życiowych tych wszystkich pokręconych ludzi.
Ogólna ocena, niestety średnia….

Książka trafiła do moich rąk wprawdzie przypadkowo, ale zachęcona wysokimi ocenami na LC, stwierdziłam, że spróbuję się zmierzyć z twórczością polskiej pisarki, o której nigdy wcześniej nie słyszałam.
Początek może nie najgorszy, ale od momentu kiedy na scenie pojawia się koszmarne małżeństwo państwa Orłowskich, od razu odechciało mi się czytać. Relacje pomiędzy tą dwójką...