Książka początkowo zapowiada się na zwyczajny thriller z motywem katastrofy lotniczej, jednak na sam koniec autor wprowadził wątki paranormalne, dzięki czemu zrobiło się znacznie ciekawiej. Jest to typowa powieść dla Deana Koontza. Fabuła nie jest specjalnie porywająca, główny bohater jest trochę zbyt wyidealizowany, a wszelkie jego wady i tak nie mają znaczenia, ale całość prezentuje się zadziwiająco dobrze. Zakończenie okazało się zaskakujące, gdyż autor zdecydował się złamać swój schemat. Osobiście wolę go w takim wydaniu niż tym cukierkowym. Myślę, że tytuł jest wart polecenia. Może nie wyróżnia się na tle innych tego typu powieści, ale jest to po prostu solidna lektura.

Książka początkowo zapowiada się na zwyczajny thriller z motywem katastrofy lotniczej, jednak na sam koniec autor wprowadził wątki paranormalne, dzięki czemu zrobiło się znacznie ciekawiej. Jest to typowa powieść dla Deana Koontza. Fabuła nie jest specjalnie porywająca, główny bohater jest trochę zbyt wyidealizowany, a wszelkie jego wady i tak nie mają znaczenia, ale całość...

Wciągająca i smutna historia. Byłam zaangażowana od początku do końca. Nie spodziewałam się takiego zakończenia. Nie spodziewałam się dlaczego ta katastrofa miała miejsce. Wow. To co się tam działo. Jestem podważaniem.

Wciągająca i smutna historia. Byłam zaangażowana od początku do końca. Nie spodziewałam się takiego zakończenia. Nie spodziewałam się dlaczego ta katastrofa miała miejsce. Wow. To co się tam działo. Jestem podważaniem.

Wreszcie Koontz jakiego poznałem na początku lat dziewięćdziesiątych . Świetny pomysł ( tego mi chyba nigdy nie brakuje ) , do tego akcja i napięcie . Czy chore ambicje ludzi nauki mogą złamać wszelkie bariery ? Zawsze znajdzie się taka grupa . Cierpienie głównego bohatera po stracie rodziny w katastrofie lotniczej prowadzi go na skraju życia . W pierwszą rocznicę katastrofy jego życie wraca na normalne tory .... Mocny thriller , chociaż od dłuższego czasu mam wrażenie , że Koontz ma zapał na początku każdej nowej powieści , a z upływem stron odnoszę wrażenie , że jego samego zaczyna ta powieść trochę tłamsić .

Wreszcie Koontz jakiego poznałem na początku lat dziewięćdziesiątych . Świetny pomysł ( tego mi chyba nigdy nie brakuje ) , do tego akcja i napięcie . Czy chore ambicje ludzi nauki mogą złamać wszelkie bariery ? Zawsze znajdzie się taka grupa . Cierpienie głównego bohatera po stracie rodziny w katastrofie lotniczej prowadzi go na skraju życia . W pierwszą rocznicę...

W katastrofie lotniczej giną jego żona i córka. Od tamtej pory nie potrafi znaleźć się w świecie. Wciąż odwiedza groby najbliższych. Pewnego dnia zostaje zaskoczony przez kobietę, która twierdzi, że nie wszyscy wtedy zginęli. Jest jedną ocalała. Co robić? Zaufać obcej kobiecie czy nie? Sprawy nabierają innego znaczenia, gdy zauważa, że na cmentarzu pojawiły się auta. Na pierwszy rzut oka, rządowe. Ale coś jednak tutaj nie pasuje.
Co wybierze nasz bohater? Co zrobi?

W katastrofie lotniczej giną jego żona i córka. Od tamtej pory nie potrafi znaleźć się w świecie. Wciąż odwiedza groby najbliższych. Pewnego dnia zostaje zaskoczony przez kobietę, która twierdzi, że nie wszyscy wtedy zginęli. Jest jedną ocalała. Co robić? Zaufać obcej kobiecie czy nie? Sprawy nabierają innego znaczenia, gdy zauważa, że na cmentarzu pojawiły się auta. Na...

Sięgając po thriller oczekuję napięcia, akcji i tego, że po plecach będą mi biegać ciarki. Wszystkie te doznania zapewniła mi w 200% książka "Jedyna ocalona". Nie mogłam się od niej oderwać, a to ostatnio nieczęsto się zdarza. W 2/3 książka jest thrillerem. Pod koniec zmienia się w "Czarne lustro". Jeśli to są Wasze klimaty, to przeczytajcie koniecznie.

Sięgając po thriller oczekuję napięcia, akcji i tego, że po plecach będą mi biegać ciarki. Wszystkie te doznania zapewniła mi w 200% książka "Jedyna ocalona". Nie mogłam się od niej oderwać, a to ostatnio nieczęsto się zdarza. W 2/3 książka jest thrillerem. Pod koniec zmienia się w "Czarne lustro". Jeśli to są Wasze klimaty, to przeczytajcie koniecznie.

Książka zaczęła się rewelacyjnie i długo czytało się ją dobrze... Niestety pod koniec całkowite rozczarowanie... To była moja pierwsza książka tego autora także nie nastawiałam się na science fiction...

Książka zaczęła się rewelacyjnie i długo czytało się ją dobrze... Niestety pod koniec całkowite rozczarowanie... To była moja pierwsza książka tego autora także nie nastawiałam się na science fiction...

W katastrofie lotniczej giną żona i córeczki Joego Carpentera. Rok później mężczyzna spotyka kobietę, która twierdzi, że przeżyła tę tragedię. Rozpoczyna się wyścig z czasem - Joe rusza na poszukiwanie odpowiedzi na pytanie, co naprawdę stało się podczas nieszczęśliwego lotu i dlaczego jemu oraz wszystkim, którzy pomagają ocalałej Rose grozi śmierć? Mężczyzna będzie musiał zaakceptować istnienie rzeczy, w które nigdy wcześniej nie wierzył...

To moje pierwsze i całkowicie przypadkowe spotkanie z Deanem Koontzem. Ale "Jedyna ocalona" była dla mnie przeciętna. Ciekawa i tajemnicza opowieść, która chwilami fascynowała mnie tym, co mogę w niej odkryć. Jednak całość nie była tak wciągająca, jak się spodziewałam. Przygody Joego, te tajemnicze śmierci i poszukiwania odpowiedzi - może i interesujący pomysł na chwilami przepełnioną grozą historię, ale jakoś "Jedyna ocalona" całościowo nie przypadła mi aż tak bardzo do gustu, jak myślałam. Nie jest to jednak najgorsza opowieść.

W katastrofie lotniczej giną żona i córeczki Joego Carpentera. Rok później mężczyzna spotyka kobietę, która twierdzi, że przeżyła tę tragedię. Rozpoczyna się wyścig z czasem - Joe rusza na poszukiwanie odpowiedzi na pytanie, co naprawdę stało się podczas nieszczęśliwego lotu i dlaczego jemu oraz wszystkim, którzy pomagają ocalałej Rose grozi śmierć? Mężczyzna będzie musiał...

Czytałam z przyjemnością. Historia wciągająca. Jednak miałam wrażenie, że to już było. Że gdzieś podobną opowieść poznałam. Samo wprowadzenie tematu przeprowadzania doświadczeń dosyć późno nastąpiło. Rozwiązanie zagadki- opowieść Rose wyjaśnia wszystko. Sięgnę po kolejną książkę tego autora.

Czytałam z przyjemnością. Historia wciągająca. Jednak miałam wrażenie, że to już było. Że gdzieś podobną opowieść poznałam. Samo wprowadzenie tematu przeprowadzania doświadczeń dosyć późno nastąpiło. Rozwiązanie zagadki- opowieść Rose wyjaśnia wszystko. Sięgnę po kolejną książkę tego autora.

ciekawa, ale daleko jej do sztandarowych książek tego autora.

ciekawa, ale daleko jej do sztandarowych książek tego autora.

Koontz jak to Koontz, plastyczne tło powieści, bohaterowie sympatyczni, barwne dialogi, a więc wszystko po staremu. Polecam

Koontz jak to Koontz, plastyczne tło powieści, bohaterowie sympatyczni, barwne dialogi, a więc wszystko po staremu. Polecam