Czy można wejść dwa razy do tej samej rzeki? Owszem, tyle że wrażenia będą trochę inne.
Autorka pozwoliła mi przeczytać "Zapłatę" na długo przed premierą. Pamiętam, że ciekawość mnie zżerała. Łykałam kolejne strony, napędzana pytaniem "Kto?".
Za drugim razem byłam mądrzejsza o kilkanaście polskich i zagranicznych kryminałów, dlatego teraz napędzało mnie pytanie "Jak?".
Bardzo dobrze. Prosto. Wiarygodnie. Małgorzata Rogala nie wysyła swoich bohaterów do Australii czy Afryki. Nie kombinuje unikatowych narzędzi tortur czy broni z przemytu. Nie wymyśla zatargów rodzinnych, rzadkich chorób ani plemiennych legend.
Wystarczy stara dobra Warszawa, trujące rośliny i historia, która mogła się przydarzyć praktycznie każdemu. Czytelnik dostaje wgląd w umysł morderczyni, ale nie ma pojęcia, do czyjej głowy trafił.
Postacie są nieliczne i bardzo zgrabnie ze sobą powiązane. Również w sensie romansowym.
Wszystkie wątki starannie domknięto. Dwie sprawy zawieszone w próżni dają nadzieję na kontynuację przygód Agaty Górskiej.
Świeżość widzę. Świeżość. Szczególnie po powrocie z Oslo i Poznania.

Czy można wejść dwa razy do tej samej rzeki? Owszem, tyle że wrażenia będą trochę inne.
Autorka pozwoliła mi przeczytać "Zapłatę" na długo przed premierą. Pamiętam, że ciekawość mnie zżerała. Łykałam kolejne strony, napędzana pytaniem "Kto?".
Za drugim razem byłam mądrzejsza o kilkanaście polskich i zagranicznych kryminałów, dlatego teraz napędzało mnie pytanie "Jak?"....