Grunt to nie dać się zrzucić z grzbietu ! Czyli jak Wania został carem.
Za górami, za lasami ... itd
Tylko po co się pchać na sam szczyt, skoro tam nie ma nic ...

Grunt to nie dać się zrzucić z grzbietu ! Czyli jak Wania został carem.
Za górami, za lasami ... itd
Tylko po co się pchać na sam szczyt, skoro tam nie ma nic ...

Ukochana!

Ukochana!

Będąc dzieckiem wypożyczałam ją co chwilę z biblioteki. Była moją ulubioną książką z pięknymi ilustracjami. Mam do niej ogromny sentyment.
Teraz kupiłam ją w nowym wydaniu swojemu dziecku i znów czytam :)

Będąc dzieckiem wypożyczałam ją co chwilę z biblioteki. Była moją ulubioną książką z pięknymi ilustracjami. Mam do niej ogromny sentyment.
Teraz kupiłam ją w nowym wydaniu swojemu dziecku i znów czytam :)

Jedna z ciekawszych książek dla dzieci zeszłego wieku. Chyba jak wszyscy oceniam ją sentymentalnie. Polecam też kreskówkę z 1947 roku.

Jedna z ciekawszych książek dla dzieci zeszłego wieku. Chyba jak wszyscy oceniam ją sentymentalnie. Polecam też kreskówkę z 1947 roku.

"Konik Garbusek" to książka mojego dzieciństwa, przepięknie napisana i zilustrowana baśń, do której po latach z ogromną przyjemnością i sentymentem wracam. I wracać będę jeszcze nie raz. Być może i ocena jest subiektywna, ale lektura daje tyle satysfakcji, że po prostu nie mogę jej inaczej ocenić.

"Konik Garbusek" to książka mojego dzieciństwa, przepięknie napisana i zilustrowana baśń, do której po latach z ogromną przyjemnością i sentymentem wracam. I wracać będę jeszcze nie raz. Być może i ocena jest subiektywna, ale lektura daje tyle satysfakcji, że po prostu nie mogę jej inaczej ocenić.

Zachwycająca bajka. Z przyjemnością przeczytałam ją po raz kolejny

Zachwycająca bajka. Z przyjemnością przeczytałam ją po raz kolejny

Są takie książki, które miały na nas ogromny wpływ, do których mamy sentyment, do których wracamy. W moim życiu było ich co najmniej kilkanaście, dziś o jednej z nich -KONIK GARBUSEK Piotra Jerszow, przełożonej przez Igora Sikiryckiego, z cudownymi, jedynymi w swoim rodzaju ilustracjami Jana Marcina Szancera. To opowieść o trzech braciach, i jak to w bajkach bywa, jeden z nich był wyśmiewany, wykpiwany, głupkiem nazywany. I to on, Wania, staje się bohaterem, który odkrywa pewnej nocy, kto tratuje ich pole, to on dostaje się na dwór cara, to on przeżywa niezwykle przygody. A towarzyszy mu, ratując z opresji, wspomagając dobrą radą, męstwem, a nade wszystko miłością i przyjaźnią tytułowy Konik Garbusek.
Wierszem pisana, na głos jak za dawnych lat czytana, cudowna opowieść o małym, dzielnym koniku. Moja córka powiedziała, że uwielbiała jak czytałam im na głos, takie miłe wspomnienie...Kocham, polecam, mam.
Dygresja: warto, warto wracać do takich książek.

Są takie książki, które miały na nas ogromny wpływ, do których mamy sentyment, do których wracamy. W moim życiu było ich co najmniej kilkanaście, dziś o jednej z nich -KONIK GARBUSEK Piotra Jerszow, przełożonej przez Igora Sikiryckiego, z cudownymi, jedynymi w swoim rodzaju ilustracjami Jana Marcina Szancera. To opowieść o trzech braciach, i jak to w bajkach bywa, jeden z...

Przepiękna baśń o dzielnym koniku Garbusku z pięknymi ilustracjami Szancera. Polecam!

Przepiękna baśń o dzielnym koniku Garbusku z pięknymi ilustracjami Szancera. Polecam!

Było sobie trzech braci, dwóch mądrych, a najmłodszy – głupi. A tak naprawdę to dwóch chytrych i przebiegłych, a najmłodszy – uczciwy i prostolinijny. Pilnując nocą pola, Wania spostrzega piękną klacz, która przychodzi tam co noc na popas, tratując zboże. W zamian za darowanie wolności klacz daje Wani dwa piękne konie i jednego malutkiego – Garbuska. To właśnie Garbusek wyciągnie Wanię z tarapatów, w które wielokrotnie wpada, po tym jak niebacznie zabrał z lasu złote pióro Żar-ptaka.

Rymowany przekład sprawia, że książkę czyta się szybko i potoczyście.W księgarniach można dzisiaj kupić „Konika Garbuska” Piotra Jerszowa, też z ilustracjami Szancera, ale nie jest to wierszowany przekład Igora Sikiryckiego, a tłumaczenie prozą Henryka Gościańskiego. Moja recenzja odnosi się do poniższego wydania:
Autor: Piotr Jerszow
Ilustrator: Jan Marcin Szancer
Przełożył: Igor Sikirycki
Bogdan Ludowicz – Unigraf, Kościan 1990

Zajrzyj do środka:
https://mojeksiazeczki.video.blog/2016/06/17/konik-garbusek/

Było sobie trzech braci, dwóch mądrych, a najmłodszy – głupi. A tak naprawdę to dwóch chytrych i przebiegłych, a najmłodszy – uczciwy i prostolinijny. Pilnując nocą pola, Wania spostrzega piękną klacz, która przychodzi tam co noc na popas, tratując zboże. W zamian za darowanie wolności klacz daje Wani dwa piękne konie i jednego malutkiego – Garbuska. To właśnie Garbusek...

Książka z mojego dzieciństwa. Pamiętam, że bardzo lubiłam oglądać ilustracje w niej zawarte:).
Teraz, podczas jej czytania, bawiłam się wyśmienicie.
Ocena w dużej mierze zbudowana jest z sentymentu jakim darzę tą książkę i frajdy jaką mi dała.

Książka z mojego dzieciństwa. Pamiętam, że bardzo lubiłam oglądać ilustracje w niej zawarte:).
Teraz, podczas jej czytania, bawiłam się wyśmienicie.
Ocena w dużej mierze zbudowana jest z sentymentu jakim darzę tą książkę i frajdy jaką mi dała.