Co najbardziej zachwyciło mnie w tej książce, to jej lekka, koronkowa i zarazem solidna konstrukcja. Autorka doskonale radzi sobie, prowadząc trzy osobne wątki (choć, oczywiście, bardzo mocno ze sobą związane) i zachowując równowagę pomiędzy kryminałem a romansem oraz pomiędzy nimi oboma a rysem obyczajowym. W barwnej i pełnej temperamentu fabule z poczuciem humoru zderza angielski chłód i opanowanie z gorącą hiszpańską krwią i wylewnym stylem bycia, ciepło i z wyczuciem pokpiwając sobie z obu. Kreśli pełnokrwiste i sympatyczne sylwetki bohaterów, bardzo różnorodnych i bardzo prawdziwych. I nawet jeśli po dotarciu do końca przez głowę przemyka myśl, że ta opowieść jest jednak trochę słodsza i bardziej kolorowa niż mogłoby to być naprawdę, w niczym nie mąci to przyjemności z lektury. 99% książek próbuje zupełnie zdołować czytelnika i wepchnąć go w depresję, opisując świat od możliwie najgorszej strony bądź zmyślając sprawy jeszcze gorsze od rzeczywistości. Cieszmy się, że są jeszcze tacy, jak Mamen Sánchez, którzy wolą nas zabawić i pokazać, że życie jest radosne, pamiętając, że "co się nabawisz, to twoje".

Co najbardziej zachwyciło mnie w tej książce, to jej lekka, koronkowa i zarazem solidna konstrukcja. Autorka doskonale radzi sobie, prowadząc trzy osobne wątki (choć, oczywiście, bardzo mocno ze sobą związane) i zachowując równowagę pomiędzy kryminałem a romansem oraz pomiędzy nimi oboma a rysem obyczajowym. W barwnej i pełnej temperamentu fabule z poczuciem humoru zderza...