Dobry i szczery to dwa słowa, które jako pierwsze przychodzą mi do głowy, kiedy myślę o tym, jaki naprawdę jest ksiądz Jan Kaczkowski. To człowiek, który łamie prymitywne konwencje na rzecz słuszności swoich racji. Głośno i otwarcie mówi o swoich poglądach i nie ukrywa niczego, nawet jeśli coś mu się nie podoba. Jest ogromnym fanem Benedykta XVI, ale wyraźnie sprzeciwia się niektórym działaniom papieża Franciszka.
O najważniejszych rzeczach wypowiada się w sposób naturalny, choć często ironizuje i żartuje, nawet względem siebie. Wyraża się w sposób zawsze adekwatny do tematu rozmowy, dlatego potrafi być i racjonalny i wyluzowany jednocześnie. Nigdy nie owija w bawełnę, ponieważ twierdzi, że tylko prawda może nas uratować. Za swą „niewyparzoną gębę” mógł być nawet wydalony z seminarium duchownego. Kiedy spotyka się z ciężko chorym pacjentem mówi, że „o cud należy się modlić, ale cudu nie należy się spodziewać”

(...)

Według mnie, książka ta, to prawdziwe kompendium wiedzy, które uczy jak sprawić, aby miłość otrzymana od rodziców stała się pozytywnym fundamentem naszego życia, jaką postawę przyjąć w ówczesnym Kościele i czy w ogóle kościół przez duże „k” istnieje, a także czy da się mieć raka i jednocześnie żyć na pełnej petardzie.


Całość recenzji książki do przeczytania na:
http://czytamwszedzie.blogspot.com/2015/10/zycie-na-penej-petardzie-czyli-wiara.html#more :)

Dobry i szczery to dwa słowa, które jako pierwsze przychodzą mi do głowy, kiedy myślę o tym, jaki naprawdę jest ksiądz Jan Kaczkowski. To człowiek, który łamie prymitywne konwencje na rzecz słuszności swoich racji. Głośno i otwarcie mówi o swoich poglądach i nie ukrywa niczego, nawet jeśli coś mu się nie podoba. Jest ogromnym fanem Benedykta XVI, ale wyraźnie sprzeciwia...