taka-jest-agata.blogspot.com

„Matka i córka” autorstwa Nory Roberts to krótka historia przeczytana w zaledwie kilka dni.
Opowiadanie nie było obszerne, zatem moja wypowiedź na jego temat również będzie należała raczej do tych zwięzłych.
Młode kobiety niemal zawsze dążą do uzyskania niezależności, nie chcą być naśladowczyniami swych matek.
Jednak często jest tak, że wiele cech mają do nich bardzo podobnych.
Podobieństwa uwidaczniają się nie tylko w cechach charakteru czy wyglądu, lecz również w sposobie zachowania, przyzwyczajeniach, lub preferencjach.
Czy córka może mieć identyczny gust jak jej matka?
O tym pośrednio opowiada historia, której bohaterkami są Gwenivere i Anabelle.
Poznajmy zatem obie panie.
Gwen pomimo młodego wieku osiągnęła bardzo wiele. Pracuje w uznanym piśmie modowym w Nowym Jorku. Zawodowo jest spełniona.
Jedynie jej życie prywatne kuleje- właśnie rozstała się z partnerem, gdy ten zaproponował jej ślub.
Cóż, widocznie nie był tym właściwym…
Dziewczyna czuje się dosyć przytłoczona życiem w mieście, które nigdy nie śpi.
Na domiar złego, jej mama Anabelle, która lubi gościć w swoim domu w Luizjanie artystów różnych profesji, coraz bardziej zachwyca się poznanym niedawno pisarzem Lukiem Powersem.
Młoda kobieta przyznaje, że powieści jego autorstwa są bardzo poczytne i całkiem ciekawe, lecz jest oburzona fascynacją swojej matki osobą znanego twórcy.
Jest to bowiem mężczyzna kilkanaście lat młodszy od jej rodzicielki i tyle samo starszy od samej Gwen.
Dziewczyna postanawia odwiedzić udać się na zasłużony urlop, odwiedzić matkę i pozbyć się przy okazji jej niechcianego adoratora.
W głowie pisze różne scenariusze, jak tego dokonać…
Gdy poznaje osobiście Luke’a, mężczyzna robi na niej niesamowite wrażenie.
Gwenivere uznaje, że najlepiej będzie gdy go uwiedzie.
Niestety, wpada we własne sidła i zakochuje się w pisarzu.
Postanawia jednak, że nie może związać się z ukochanym matki.
Wtedy Anabelle przeprowadza z nią szczerą rozmowę.
Jaką tajemnicę zdradzi córce?
Tego dowiecie się czytając opowiadanie pani Roberts.
Przyznam, że udało się autorce, mnie zaskoczyć.
Powiedzmy sobie szczerze, nie jest to literatura wysokich lotów.
Ot miłe, kobiece, czytadełko dla relaksu…

taka-jest-agata.blogspot.com

„Matka i córka” autorstwa Nory Roberts to krótka historia przeczytana w zaledwie kilka dni.
Opowiadanie nie było obszerne, zatem moja wypowiedź na jego temat również będzie należała raczej do tych zwięzłych.
Młode kobiety niemal zawsze dążą do uzyskania niezależności, nie chcą być naśladowczyniami swych matek.
Jednak często jest tak, że wiele...

Książka jest podzielona na dwie części . Takie krótkie opowiadania na odstresowanie się 😊

Książka jest podzielona na dwie części . Takie krótkie opowiadania na odstresowanie się 😊

Nora Roberts jest według mnie genialna jeśli chodzi o romans. Pierwsza powieść jest o siostrach bliźniaczkach z których jedna porzuca wszystko żeby zaopiekować się w trakcie ciąży tą drugą i tam poznaje swoją miłość. Pomimo, że broni się przed nią i chce uciec nie udaje jej się to. W drugiej powieści Gwen jedzie do matki, bo myśli że zakochała się ona w pewnym dużo młodszym pisarzu a nie chce żeby cierpiała. Okazuje się, że jednak to ona wpada w sidła miłości do tego mężczyzny. Jej miłość do matki jednak przezwycięża i chcąc być lojalną chce wyjechać, ale nagle okazuje się, ze to jednak nie romans a początki pisarstwa matki tak namąciły w tym wszystkim. Polecam tę książkę jeśli chce się trochę oderwać od rzeczywistości i poznać kolejne przygody miłości.

Nora Roberts jest według mnie genialna jeśli chodzi o romans. Pierwsza powieść jest o siostrach bliźniaczkach z których jedna porzuca wszystko żeby zaopiekować się w trakcie ciąży tą drugą i tam poznaje swoją miłość. Pomimo, że broni się przed nią i chce uciec nie udaje jej się to. W drugiej powieści Gwen jedzie do matki, bo myśli że zakochała się ona w pewnym dużo młodszym...

Historia na jeden wieczór, na odstresowanie i oderwanie od rzeczywistości.
Nauczycielka gimnastyki z wielkiego miasta przeprowadza się na ranczo by wspierać siostrę bliźniaczkę w trudnych chwilach. Tam poznaje pewnego nieokrzesanego kowboja.

Historia na jeden wieczór, na odstresowanie i oderwanie od rzeczywistości.
Nauczycielka gimnastyki z wielkiego miasta przeprowadza się na ranczo by wspierać siostrę bliźniaczkę w trudnych chwilach. Tam poznaje pewnego nieokrzesanego kowboja.

minusy: liczyłam na coś więcej niż zwykłe romansidło, bardzo przewidywalna książka
plusy: bardzo szybko i łatwo się czyta

minusy: liczyłam na coś więcej niż zwykłe romansidło, bardzo przewidywalna książka
plusy: bardzo szybko i łatwo się czyta

Zawsze zastanawiałam się jakby to było mieć siostrę bliźniaczkę. Podobno to coś więcej niż zwykłe pokrewieństwo i bardziej przypomina magię niż więzy krwi. Oddanie Sam zdaje się temu dowodzić. Bez zająknięcia rzuciła wszystko i pojechała opiekować się ciężarną siostrą.

Sam zakochała się w krajobrazach Wyomingu od pierwszego wejrzenia. Zdaje się jakby całe życie tam zmierzała. Za sprawą siostry wreszcie tam trafiła. Wszystko układało się wspaniale. Nie miała powodu, żeby wracać do Filadelfii. Wreszcie mogłaby być blisko Sabriny. Nawet miejscowe liceum zaproponowało jej pracę. To nawet mogłoby wypalić, gdyby nie Jake...

"Pieśń gór" to kolejna historia o tym, że niewyjaśnione nieporozumienia, duma, niedomówienia, przemilczenia i niepewność nie prowadzą do szczęśliwego zakończenia. Książka byłaby pewnie kiepska, gdyby nie napisała jej Nora Roberts. W jej powieściach krajobrazy są piękniejsze, żywioły bardziej niebezpieczne a miłość prawdziwsza.

Zawsze zastanawiałam się jakby to było mieć siostrę bliźniaczkę. Podobno to coś więcej niż zwykłe pokrewieństwo i bardziej przypomina magię niż więzy krwi. Oddanie Sam zdaje się temu dowodzić. Bez zająknięcia rzuciła wszystko i pojechała opiekować się ciężarną siostrą.

Sam zakochała się w krajobrazach Wyomingu od pierwszego wejrzenia. Zdaje się jakby całe życie tam...

Przewidywalne i cukierkowe. Nie jest to rodzaj literatury, przy której się odprężam - nie dla mnie te klimaty. Jednak muszę przyznać, że była to miła odskocznia od ciężkich książek i spędziłam nawet dość przyjemnie czas. Jednym słowem - odmóżdżacz.

Przewidywalne i cukierkowe. Nie jest to rodzaj literatury, przy której się odprężam - nie dla mnie te klimaty. Jednak muszę przyznać, że była to miła odskocznia od ciężkich książek i spędziłam nawet dość przyjemnie czas. Jednym słowem - odmóżdżacz.

Ona 25 on 2 razy starszy
ona 160 on wielki

Ona 25 on 2 razy starszy
ona 160 on wielki

Mogę jedynie wypowiedzieć się na temat "Pieśni gór" bo tylko tą część przeczytałam. Miło spędziłam czas z tą książką. Czyta się naprawdę przyjemnie, z resztą jak większość książek Nory Roberts. Historia ciekawie zbudowana. Polecam

Mogę jedynie wypowiedzieć się na temat "Pieśni gór" bo tylko tą część przeczytałam. Miło spędziłam czas z tą książką. Czyta się naprawdę przyjemnie, z resztą jak większość książek Nory Roberts. Historia ciekawie zbudowana. Polecam

Szybko się czyta. Przyjemne opowiadania.

Szybko się czyta. Przyjemne opowiadania.