Nie wiem, czy to kryminał. Tzn. tak, wątek jest, ale nie gra tu pierwszych skrzypiec. Nie kryję, to zbiło mnie z tropu. Co poza tym? Przyzwoicie, choć bez szału. Jest szóstka. Zerknę na kolejny to przygód pana inspektora, choć bez specjalnych oczekiwań.

Nie wiem, czy to kryminał. Tzn. tak, wątek jest, ale nie gra tu pierwszych skrzypiec. Nie kryję, to zbiło mnie z tropu. Co poza tym? Przyzwoicie, choć bez szału. Jest szóstka. Zerknę na kolejny to przygód pana inspektora, choć bez specjalnych oczekiwań.

Zaskoczyła mnie ta książka. Spodziewałam się twardego kryminału a ten wątek stał na uboczu, w moim odczuciu. Zaskoczona ale zadowolona, że mimo dziwności w tej książce, czuję się zadowolona że ją przeczytałam.

Zaskoczyła mnie ta książka. Spodziewałam się twardego kryminału a ten wątek stał na uboczu, w moim odczuciu. Zaskoczona ale zadowolona, że mimo dziwności w tej książce, czuję się zadowolona że ją przeczytałam.

Czasem jest tak, że bierzesz książkę i spodziewasz się po niej czegoś konkretnego. Po przeczytaniu okazuje się, że dostałeś coś zupełnie innego. Tego właśnie doświadczyłem w przypadku "Człowieka bez psa".

Oczekiwałem kolejnego "skandynawskiego" kryminału. Liczyłem na śnieg, zimno, mrok i ten specyficzny północny klimat. Mrok i śnieg w sumie są, ale w zasadzie niewiele tu kryminału w kryminale. Odnoszę wrażenie, że "Człowiek bez psa" to raczej powieść psychologiczna. Coś w stylu podróży do najbardziej ukrytych, mrocznych zakamarków ludzkiej duszy.

Oczekiwałem czegoś innego, to fakt. Faktem jest jednak również to, że ogólnie podoba mi się ta książka.

Czasem jest tak, że bierzesz książkę i spodziewasz się po niej czegoś konkretnego. Po przeczytaniu okazuje się, że dostałeś coś zupełnie innego. Tego właśnie doświadczyłem w przypadku "Człowieka bez psa".

Oczekiwałem kolejnego "skandynawskiego" kryminału. Liczyłem na śnieg, zimno, mrok i ten specyficzny północny klimat. Mrok i śnieg w sumie są, ale w zasadzie niewiele tu...

Nie jest to, sensu stricto, kryminał, powieść jest wielowątkowa, a wątek kryminalny to tylko jeden z wielu, według mnie wcale nie dominujący.
Powieść ta, to bardziej dramat psychologiczny, rozgrywający się praktycznie w ramach jednej wielopokoleniowej rodziny.
Autor stopniowo odkrywa przed nami różne tajemnice rodziny, każdy wątek ma znaczenie dla całej historii. Chociaż opisy mogą z początku wydawać się zbyt szczegółowe i nużące, to ostatecznie są niezbędne.
Jest też policjant ze swoją niełatwą historią swojego życia.
Intryga interesująca, ostateczne zakończenie zdecydowanie może zaskoczyć.
Audiobook przeczytany doskonale przez Wojciecha Żołądkowicza, co ma też niebagatelny wpływ na moją ocenę.

Nie jest to, sensu stricto, kryminał, powieść jest wielowątkowa, a wątek kryminalny to tylko jeden z wielu, według mnie wcale nie dominujący.
Powieść ta, to bardziej dramat psychologiczny, rozgrywający się praktycznie w ramach jednej wielopokoleniowej rodziny.
Autor stopniowo odkrywa przed nami różne tajemnice rodziny, każdy wątek ma znaczenie dla całej historii. Chociaż...

"Człowiek bez psa" to powieść autorstwa Håkana Nessera, która jest pierwszą częścią cyklu z inspektorem Barbarottim w roli głównej. Nesser to szwedzki pisarz, zdobywca wielu prestiżowych nagród literackich, znany z tworzenia mrocznych i intrygujących historii kryminalnych.

W "Człowieku bez psa" jesteśmy świadkami niefortunnych wydarzeń, które mają miejsce podczas uroczystości rodziny Hermanssonów. Zaginięcie Roberta, wyrodnego syna nestora rodu, oraz zniknięcie Henrika, syna Ebby, wywołują zamieszanie i niepewność. Inspektor Barbarotti, włoskiego pochodzenia, musi rozwiązać tę zagadkę i odkryć najgłębsze tajemnice tej rodziny.

Håkan Nesser, jako utalentowany pisarz kryminałów, ma umiejętność budowania napięcia i tworzenia intrygujących zagadek. Jego styl pisania jest oparty na detektywistycznym śledztwie, ale skupia się również na psychologicznych aspektach postaci i ich zmaganiach emocjonalnych. Autor wplata w fabułę również refleksje nad naturą człowieka i rodzinnych więzi.

Niemniej jednak, pomimo pewnych walorów, "Człowiek bez psa" nie jest bez wad. Powieść może wydawać się nieco powolna w tempie, a fabuła nie zawsze utrzymuje czytelnika w pełnym napięciu. Niektóre postaci mogą być nieco płaskie i trudno się z nimi utożsamić, co wpływa na zaangażowanie czytelnika w historię.

Ponadto opisywane w książce kontrowersyjne reality show, chociaż mają na celu dostarczenie dodatkowej warstwy fabularnej, czasami mogą wydawać się nieco naciągane i odciągają uwagę od głównego wątku. W rezultacie historia nie zawsze trzyma czytelnika w pełnym zainteresowaniu i nie dostarcza takiego emocjonalnego uderzenia, jakiego można by oczekiwać.

Warto jednak zaznaczyć, że "Człowiek bez psa" jest tylko pierwszą częścią cyklu, co oznacza, że fabuła może rozwijać się i zyskiwać na intensywności w kolejnych tomach. Może być to zachętą dla czytelników, którzy lubią kontynuacje i rozwinięcie wątków w dłuższych serii.

Podsumowując, "Człowiek bez psa" to powieść kryminalna, która ma swoje mocne strony, ale niestety również pewne wady. Ocena 4/10 odzwierciedla średnią jakość książki, która nie spełnia oczekiwań pod względem tempa i zaangażowania emocjonalnego. Jednak dla fanów kryminałów i śledztw detektywistycznych, którzy cenią sobie rozwinięcie postaci i refleksyjny aspekt fabuły, może to być interesujące doświadczenie.

"Człowiek bez psa" to powieść autorstwa Håkana Nessera, która jest pierwszą częścią cyklu z inspektorem Barbarottim w roli głównej. Nesser to szwedzki pisarz, zdobywca wielu prestiżowych nagród literackich, znany z tworzenia mrocznych i intrygujących historii kryminalnych.

W "Człowieku bez psa" jesteśmy świadkami niefortunnych wydarzeń, które mają miejsce podczas...

Świetna powieść. Są takie pozycje, że konieczność zaszufladkowania i przypisania kategorii szkodzi, bo treść jest dużo bogatsza, na pograniczu kilku szufladek i nastawienie/oczekiwanie czytelnika na określaną konwencję psuje odbiór.
Tu mogę powiedzieć jedno z całą pewnością: jest tu mrok i klimat skandynawskiej powieści w pełnej, gęstej, depresyjnej krasie.
Sam kryminał nie jest najważniejszy, jest raczej osnową na której plotą się historie jednej rodziny obnażając jej ciemne strony i tajemnice. Wiele jednak zostaje niedopowiedziane, widzimy tylko efekty. Brzmi przerażająco, co w tej rodzinie się działo? A no nic takiego. To zwykła rodzina, tylko jakoś tak drobne potknięcia, błędy, takie ludzkie, zwyczajne, doprowadzają do… no właśnie, do czego? to trzeba przeczytać.

Świetna powieść. Są takie pozycje, że konieczność zaszufladkowania i przypisania kategorii szkodzi, bo treść jest dużo bogatsza, na pograniczu kilku szufladek i nastawienie/oczekiwanie czytelnika na określaną konwencję psuje odbiór.
Tu mogę powiedzieć jedno z całą pewnością: jest tu mrok i klimat skandynawskiej powieści w pełnej, gęstej, depresyjnej krasie.
Sam kryminał...

Dziwna książka. Trochę mnie zaskoczyła. Nie tego się spodziewałam. Ale co mogę powiedzieć o tej książce. Sprawdza się w niej przysłowie, że z rodziną dobrze wychodzi się na zdjęcie. A jakie mogą być konsekwencje pewnych czynów? Można dowiedzieć się o tym z tej powieści.

Dziwna książka. Trochę mnie zaskoczyła. Nie tego się spodziewałam. Ale co mogę powiedzieć o tej książce. Sprawdza się w niej przysłowie, że z rodziną dobrze wychodzi się na zdjęcie. A jakie mogą być konsekwencje pewnych czynów? Można dowiedzieć się o tym z tej powieści.

https://www.kawaiksiazki.pl/2023/11/czowiek-bez-psa-hakan-nesser.html

https://www.kawaiksiazki.pl/2023/11/czowiek-bez-psa-hakan-nesser.html

Nie doczytałam. Myślałam że kryminał. Uwagę przyciągnęła również okładka, ale sama treść już nie bardzo.

Nie doczytałam. Myślałam że kryminał. Uwagę przyciągnęła również okładka, ale sama treść już nie bardzo.

Akcja...no cóż, rozwijała się , rozwijała i nie mogła się rozwinąć. no to dałem spokój.

Akcja...no cóż, rozwijała się , rozwijała i nie mogła się rozwinąć. no to dałem spokój.