Nie wiem, co mogę napisać o książce napisanej na podstawie scenariusza filmowego. Powiem tak, jeśli mam być szczera to bardziej jestem za filmem, co dziwi mnie samą. Zdecydowanie zawsze wolę książki od filmów, wolę wczuć się w role bohaterów, utożsamić z nimi, dzielić z nimi uczucia, popracować nad wyobraźnią. W produkcjach filmowych nie mamy takiej szansy- wszystko podane jest nam na talerzu, i to właśnie zniechęca mnie do nich odrobinę. Cóż w ,,Stowarzyszeniu Umarłych Poetów" było inaczej. Mimo, iż wiedziałam co dalej się w filmie wydarzy, on na nowo mnie zaskakiwał, w samych oczywiście superlatywach. Gra aktorska była niesamowita, ale wróćmy do książki. Liczyłam, że skoro już autorka książki wiedziała o czym ma pisać, znała na pamięć całą historię, to może doda do historii coś od siebie. Sama nie wiem, jakoś wszystko podkoloryzuje, lub też odwrotnie, wprowadzi bardziej melancholijny nastrój. Niestety. Słowo w słowo wszystko to samo, w większości identyczne dialogi. Cóż, powiem tylko tyle, skoro już macie ochotę zapoznać się z opowieścią o przyjaźni, miłości, życiu, to bardziej polecam po prostu obejrzeć film. Na pewno dużo z niego wyniesiecie, a i nie zmarnujecie czasu na czytanie pozycji pani Kleinbaum. OCzywiście jak kto woli, ja miałam ochotę przeczytać książkę- przeczytałam i mogę przynajmniej porównać jedno dzieło do drugiego :)

Nie wiem, co mogę napisać o książce napisanej na podstawie scenariusza filmowego. Powiem tak, jeśli mam być szczera to bardziej jestem za filmem, co dziwi mnie samą. Zdecydowanie zawsze wolę książki od filmów, wolę wczuć się w role bohaterów, utożsamić z nimi, dzielić z nimi uczucia, popracować nad wyobraźnią. W produkcjach filmowych nie mamy takiej szansy- wszystko podane...