Bardzo lubię styl pisania Pani Krysi i zawsze, gdy mam ochotę na relaks, oderwanie się od rzeczywistości, sięgam po jej książki. Pisze lekko, piękną polszczyzną niby banalnie, ale porusza bardzo ważne aspekty, ważne w życiu każdego człowieka. Posiada wielką umiejętność obserwowania realiów otaczającego nas świata, mądrość w przekazywaniu swych obserwacji, dojrzałość emocjonalną i stawianie drogowskazów ze wskazaniem na wartości rzeczy ważnych jak kochająca rodzina czy prawdziwa przyjaźń.

Prawda jest taka, że nie miałam pojęcia, że „ Francuska opowieść „ jest kontynuacją "Szczęścia all inclusive". Ale to, że o przeszłości bohaterów nie wiedziałam nic, nie przeszkadzało mi zupełnie w czytaniu powieści i bez problemu odnalazłam się w tej historii.

Większość akcji książki dzieje się na terenie francuskiej winnicy, ale równie dobrze mogłaby się dziać w jakimkolwiek polskim mieście, bowiem nie Francja jest tu najważniejsza a ludzie, ich losy, ich emocje i to, jakich dokonują wyborów. Winnica jest tylko tłem historii Beaty i Konrada, Marie i Kacpra oraz Aleksa i Oliwii.

Żadne z nich nie czuje się szczęśliwe i zadowolone z życia. Każdego trapią kłopoty, rozterki i dylematy. Beata ma wątpliwości, co do trwałości swojego związku z Jakubem. Oliwia, bezwzględna kobieta sukcesu zaczyna tęsknić za prawdziwym uczuciem, bo samotność, choć wygodna zaczyna w końcu jej doskwierać. Kacper były narzeczony Beaty, zdaje sobie sprawę, że spotkał prawdziwą miłość, ale musi o nią zawalczyć i wreszcie Aleks, skrywający wiele sekretów mieszkający z świetnie gotującą i często smutną Francuzką Marie. On nie jest jednak zadowolony z tego związku, a Marie nie jest szczęśliwa. W dodatku w Polsce czeka na Aleksa nierozwiązana sprawa, z którą w końcu przyjdzie mu się zmierzyć. Co wyniknie z tych znajomości, jak potoczą się losy bohaterów, czy poradzą sobie z wątpliwościami? Każde z nich musi podjąć ważne decyzje, stanąć twarzą w twarz ze swoimi problemami, ustalić plany na przyszłość i odpowiedzieć sobie na pytanie, co jest w życiu dla nich najważniejsze.

Historia prosta i banalna, momentami aż za słodka, trochę mało wciągająca. Liczyłam, że historia niesamowitego zamku i tajemniczego hrabiego, będzie ciekawsza, a okazała się tylko smutna. Przyznaję, że czytałam lepsze książki autorki, ale mimo wszystko jest to całkiem dobrze napisana powieść obyczajowa, którą czyta się szybko, łatwo i przyjemnie. Autorka, każdej postaci nawet tej niezbyt pozytywnej, potrafi nadać ludzkie cechy, wytłumaczyć podłe zachowanie i spowodować przemianę. Na co dzień trudno uwierzyć, aby ktoś zmienił swój charakter i podejście do życia o 180 stopni, ale bardzo chcę w to wierzyć i dlatego tak chętnie sięgam po książki Pani Mirek, aby ogrzać skołatane serce, bo jej książki kończą się dobrze. Tak, czasem mam, że przychodzi mi ochota poczytać coś, co kończy się dobrze.

„Jakkolwiek to będzie trudne, trzeba odpokutować swoje błędy. Przemienić je w dobro „

Bardzo lubię styl pisania Pani Krysi i zawsze, gdy mam ochotę na relaks, oderwanie się od rzeczywistości, sięgam po jej książki. Pisze lekko, piękną polszczyzną niby banalnie, ale porusza bardzo ważne aspekty, ważne w życiu każdego człowieka. Posiada wielką umiejętność obserwowania realiów otaczającego nas świata, mądrość w przekazywaniu swych obserwacji, dojrzałość...