Na "Magię sprzątania" natknęłam się dzięki artykułowi w "Polityce" i muszę przyznać, że koncepcja bardzo mnie zaintrygowała. Oczywiście nie odkrywa ona Ameryki: chcesz mieć porządek w domu, powinieneś mieć jak najmniej rzeczy. Jak wybrać takie rzeczy? Zachowywać tylko takie, które kochamy i które sprawiają nam radość. I wbrew pozorom nie będą to koniecznie zdjęcia z rodzinnych uroczystości albo ukochane zabawki z dzieciństwa. To po prostu rzeczy, które gdy bierzemy do ręki sprawiają, że się uśmiechamy. Czujemy pozytywne wibracje.
Można się śmiać i przyznaję, że boję się opisywać książkę komukolwiek, ale zrozumiałam o co chodzi gdy wreszcie postanowiłam przekazać część moich książek do miejskiej biblioteki. Po prostu czułam, które chce zachować.
Pamiętając o tym doświadczeniu i bogatsza w wiedzę z artykułu postanowiłam przeczytać książkę. Artykuł zwraca jeszcze uwagę na typowe japońskie naleciałości: spirytyzm, wiara że rzeczy mają duszę, a także w oczywisty i niepodważalny fakt, że w Japonii mieszkania są mikroskopijnie małe, więc trzeba po prostu trzymać w niej mniej rzeczy.

Muszę jednak przyznać, że Marie Kondo używa też niepokojąco nawiedzonego języka. I czy sprzątanie może zmienić moje życie? Powiem wam jak już wprowadzę jej rady w życie.

Na "Magię sprzątania" natknęłam się dzięki artykułowi w "Polityce" i muszę przyznać, że koncepcja bardzo mnie zaintrygowała. Oczywiście nie odkrywa ona Ameryki: chcesz mieć porządek w domu, powinieneś mieć jak najmniej rzeczy. Jak wybrać takie rzeczy? Zachowywać tylko takie, które kochamy i które sprawiają nam radość. I wbrew pozorom nie będą to koniecznie zdjęcia z...