Bardzo pozytywnie zaskoczyła mnie ta książka swoim ładunkiem optymizmu. Historia niełatwej przyjaźni trzech kobiet z różnych pokoleń. Na życiowym zakręcie 30letnia Wiktoria opuszcza wieloletniego narzeczonego, kojarzącą się z nim Warszawe i odnajduje szczęście we Włocławku. Pod swoj dach przyjmuje ją dojrzałą małgorzata, zaczyna jje matkowac, podobnie jak dwudziestoletniej wiecznie zbuntowanej Lidce, która tez u niej mieszka od pewnego czasu. Kolczasta jak kasztan w swojej łupinie nie chce dopuścić Wiktorii do konfidencji, ale tak naturalnie w cieple pachnącego ciastem kiełkuje ich przyjaźń. Wiktoria musi stanąć na nogi, znaleźć pracę i oswoić nowe miasto. Odwiedza ją ojciec, który zauroczył się Małgorzatą. Kobiety poznają swoje sektrety, zwierzają z kłopotów. Pewien tajemniczy malarz zaoferuje Wiktorii miłość, tylko czy jest ona gotowa na nowy związek? Trochę zirytował mnie fakt, że zawsze tarapaty w które się wplątuje bohaterka szybko się kończą, że coś niespodziewanie ją ratuje od pomyłek i nietrafionych decyzji. Dobrze, że historia uczy empatii, zainteresowania drugą osobą, zachęca, by nie odpuszczać sobie relacji z początkowo nieufnymi ludźmi, gdyż mogą to być bratnie dusze. Słodko jest w tym świecie, bo bohaterki dorastają do afirmacji siebie i nowych ról, które narzuca im życie. Lektura w sam raz na letnią aurę.

Bardzo pozytywnie zaskoczyła mnie ta książka swoim ładunkiem optymizmu. Historia niełatwej przyjaźni trzech kobiet z różnych pokoleń. Na życiowym zakręcie 30letnia Wiktoria opuszcza wieloletniego narzeczonego, kojarzącą się z nim Warszawe i odnajduje szczęście we Włocławku. Pod swoj dach przyjmuje ją dojrzałą małgorzata, zaczyna jje matkowac, podobnie jak dwudziestoletniej...