"Świata Zofii" nie mogłam przełknąć, może dlatego, że zmuszano mnie do niej na studiach, skutecznie obrzydzając filozofię i gmatwając ją tak, że mój mały rozumek nie mógł pojąć sedna wielu spraw. Gdy w moje łapki trafiła pomarańczowa książka tego samego autora, od razu pojawił się lekki opór, a jeszcze na domiar złego opis z okładki wręcz odstraszał... Jednak nie było tak źle! :)
Wzruszająca lektura, której postrzeganie zależy od wieku czytelnika. Niesie bowiem za sobą przeróżne przemyślenia, a w zależności od tego, jak życie nas doświadczyło, będziemy skupiać uwagę na innych fragmentach tej książki.
Co mi dała? Refleksję nad życiem. Sama zastanawiałam się długo nad odpowiedzią na kluczowe pytanie, mimo wszystko jednak ciesząc się, że jestem "wygranym losem" w tej "życiowej loterii".
Było filozoficzne, astronomicznie, romantycznie i refleksyjnie. Chwilami banalnie, męcząco i nużąco.
Mimo wszystko cieszę się, że "pomarańcze" trafiły w moje ręce. :)

"Świata Zofii" nie mogłam przełknąć, może dlatego, że zmuszano mnie do niej na studiach, skutecznie obrzydzając filozofię i gmatwając ją tak, że mój mały rozumek nie mógł pojąć sedna wielu spraw. Gdy w moje łapki trafiła pomarańczowa książka tego samego autora, od razu pojawił się lekki opór, a jeszcze na domiar złego opis z okładki wręcz odstraszał... Jednak nie było tak...