Chyba wbrew wszelkiej logice Trylogię zaczęłam czytać od Potopu, mając jakieś 14 lat. Dopiero po tej lekturze wzięłam się za Ogniem i mieczem. Od tamtego czasu minęło wiele lat a ja Trylogię przeczytałam kilka razy.
To wyjątkowa pozycja w naszej literaturze bez względu na to ile w niej prawdy historycznej a ile pisarskiej fikcji. Jest to wspaniała powieść o miłości do ojczyzny, o miłości i przyjaźni,lojalności, honorze, o rozpaczy i nienawiści a przede wszystkim o wojnie. Bo przecież wszystkie trzy części opisują wyjątkowy okres w dziejach Rzeczypospolitej - od powstania Chmielnickiego na Ukrainie w Ogniem i mieczem, przez najazd Szwedów i zdrady magnatów w Potopie po zmagania z Turkami w Panu Wołodyjowskim. Każda cześć opowiada fragment naszej historii w taki sposób, by wywołać w nas patriotyzm, dumę z bycia Polakami - bo przecież jacy byli polscy rycerze - Wołodyjowski, Skrzetuski, Longinus Podbipięta, kniaź Jarema Wiśniowiecki, hetman Sobieski, nawet nieszczęsny Kmicic czy inni bohaterowie - najemnicy jak Braun czy Kettling. A dobroduszny i dowcipny Zagłoba? Nawet nie czuje się niechęci do Jurko Bohuna, w którym przecież płynęła gorąca, kozacka krew i gdyby nie ona i nieszczęśliwa miłość do kobiety, to pewnie służyłby ojczyźnie, Rzeczypospolitej jak najlepiej. Ale Sienkiewicz nie upiększa naszych cech narodowych, pokazując również te złe, skłonność do anarchii, do zdrady...Jak mało kto opisuje bitwy, które rozegrały się naprawdę, życie żołnierza, kary i tortury wszechobecne w tamtych czasach. Powieść powstała w czasach zaborów "ku pokrzepieniu serc" i krzepi je do dziś, mam nadzieję z wielkim powodzeniem....

Chyba wbrew wszelkiej logice Trylogię zaczęłam czytać od Potopu, mając jakieś 14 lat. Dopiero po tej lekturze wzięłam się za Ogniem i mieczem. Od tamtego czasu minęło wiele lat a ja Trylogię przeczytałam kilka razy.
To wyjątkowa pozycja w naszej literaturze bez względu na to ile w niej prawdy historycznej a ile pisarskiej fikcji. Jest to wspaniała powieść o miłości do...