Moją ulubioną bohaterką „Quo vadis?” jest Eunice. (To moja ulubiona bohaterka sienkiewiczowska w ogóle, choć lubię także bardzo Oleńkę.)

Eunice to niezwykły charakter. Zawsze żałowałam, że jest tylko postacią drugoplanową. Gdybym kiedykolwiek pisała scenariusz do filmu „Quo vadis?” głównymi bohaterami uczyniłabym właśnie Eunice i Petroniusza – bo związek tych bohaterów poruszył mnie najbardziej.

Lubię Eunice za jej bezpretensjonalną miłość do Petroniusza. Za miłość, która niczego nie żądała w zamian. Eunice nie żądała żadnych deklaracji, żadnych zmian, korzyści, czy żadnego dopasowywania się w zakresie wyznawanej wiary. Eunice urzekła mnie, kiedy Chilon powiedział, że przyszła do niego, by wyleczyć się z powodu nieodwzajemnionej miłości. Czyli Eunice nie narzucała się Petroniuszowi ze swoją miłością, nie kokietowała go i potrafiła żyć z poczuciem nieodwzajemnienia, dopóty, dopóki mogła przebywać w bezpośrednim towarzystwie swojej miłości.

W czasach, kiedy życie niewolnika niewiele znaczyło, Eunice potrafiła podjąć własne, arbitralne decyzje. Ostatecznie potrafiła zadecydować o całym swoim życiu. Ostatnia scena bardzo mnie poruszyła – bo decyzja Eunice była niespodziewana i bardzo odważna.

PS. Natomiast na miejscu Ligii - mając przy boku takiego oddanego, silnego, wspaniałego Ursusa, nawet nie spojrzałabym na wybuchowego, wygolonego Winicjusza:). Zwłaszcza po akcji z bykiem na końcu - wybór kochanka powinien być oczywisty:). Chyba łatwo wybrać między mężczyznami, z których jeden ukręca łeb byka, a drugi się tylko temu przygląda!

PS.2 Powieść ta w bardzo dobry sposób opisuje też postać Pawła z Tarsu. Czasami chciałabym poczytać więcej o tym niezwykłym człowieku, który tak bardzo się zmienił, o tym niezmordowanym podróżniku, który przemierzył trzy kontynenty, i o tym genialnym pisarzu, który potrafił opisać miłość – tak jak nie zrobił tego nikt przed nim i nikt po nim. Rozdział 13 Pierwszego Listu do Koryntian – całe trzynaście wersów - to arcydzieło sztuki.

Moją ulubioną bohaterką „Quo vadis?” jest Eunice. (To moja ulubiona bohaterka sienkiewiczowska w ogóle, choć lubię także bardzo Oleńkę.)

Eunice to niezwykły charakter. Zawsze żałowałam, że jest tylko postacią drugoplanową. Gdybym kiedykolwiek pisała scenariusz do filmu „Quo vadis?” głównymi bohaterami uczyniłabym właśnie Eunice i Petroniusza – bo związek tych bohaterów...