Dziewczyna z porcelany
- Kategoria:
- literatura obyczajowa, romans
- Wydawnictwo:
- Czwarta Strona
- Data wydania:
- 2015-05-06
- Data 1. wyd. pol.:
- 2015-05-06
- Liczba stron:
- 316
- Czas czytania
- 5 godz. 16 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788379762651
- Tagi:
- dojrzewanie kariera kobieta literatura polska mężczyzna miasto odmiana losu poszukiwanie szczęścia powieść obyczajowa relacje damsko-męskie uczucie
Kobieta potrzebuje mężczyzny, nie chłopca…
Światem Michała rządzą pieniądze i piękne kobiety. Rozchwytywany fotograf, przebojowy student informatyki i model. Jeden telefon sprawia, że Michał musi natychmiast dojrzeć: porzucić swoje dotychczasowe, studenckie życie, wyprowadzić się z dużego miasta i przenieść w rodzinne strony, by zaopiekować się młodszym bratem.
Zuzanna, nauczycielka języka rosyjskiego i rozwódka, jest sąsiadką Michała i opiekunką jego młodszego brata. Kompletnie nie pasuje do jego wyobrażenia atrakcyjnej kobiety. Z czasem jednak chłopak zaczyna dostrzegać jej niezwykłe włosy oraz porcelanową cerę. Zuzanna zaczyna go fascynować. Okazuje się jednak, że samo uczucie nie wystarczy, aby zbudować trwałą relację.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Porcelanowa powieść
Z Agnieszką Olejnik, autorką niedawnej premiery wydawnictwa Czwarta Strona, miałam już przyjemność się poznać przy okazji lektury świetnej powieści młodzieżowej z zeszłego roku – „Zabłądziłam”. Mając ocenić ją w skali liczbowej, wystawiłam mocne, w pełni zasłużone dziesięć na dziesięć. Oczarowała mnie wtedy niebanalna historia, opowiedziana ładnym językiem, i połączona z wieloma ciekawymi refleksjami. Czy tym razem, w przypadku „Dziewczyny z porcelany”, moje odczucia były podobne?
Pierwsze, co zwróciło moją uwagę, to wydanie. Dotychczas nie miałam do czynienia z powieściami wydawnictwa Czwarta Strona, ale odkąd poznałam „Dziewczynę z porcelany”, zamierzam to zmienić. Szata graficzna jest po prostu wspaniała. Twarda okładka, kremowy papier, śliczna okładka i wygodna w lekturze czcionka. Czego chcieć więcej? Przyczepić się mogę jedynie do zapisu dialogów. W kilku miejscach zaczynano kwestię bohatera od nowej linijki, ale z wcięciem akapitowym. Nigdy się z czymś podobnym nie spotkałam, stąd moje zdziwienie, nie przeszkadzało mi to jednak w lekturze.
Fabuła różni się zupełnie od poprzednich powieści autorki. Agnieszka Olejnik ma już w swoim dorobku książkę zarówno dla młodzieży, jak i dla dzieci, a także kobiecy kryminał. Tymczasem „Dziewczynę z porcelany” nazwałabym raczej powieścią obyczajową z bardzo rozbudowanym wątkiem romansowym, czy też romansem z bardzo rozbudowanym wątiem psychologicznym. Michał to student dopiero wchodzący w życie. Regularnie odwiedza siłownię, basen i solarnię i pasjonuje się fotografią artystyczną, a dziewczyny zmienia szybciej niż pstryka aparatem. Wszystko zmienia się za sprawą jednego telefonu: chłopak musi wrócić do rodzinnego miasta, porzucić dotychczasowe życie i zaopiekować się młodszym bratem. Dopiero tam uda mu się zrozumieć, na czym polega miłość i odnaleźć sens życia.
To, co pierwsze rzuca się w oczy, to kreacja bohaterów. Na pierwszy plan wysuwa się oczywiście Michał – dopiero wchodzący w dorosłe życie, powoli uczący się odpowiedzialności – i Zuzanna, nauczycielka języka rosyjskiego, pogrążona w smutku i otoczona aurą tajemnicy sąsiadka Michała. Jednak tym, czym najbardziej zwraca w niej uwagę, jest skóra. Nieskalana żadną skazą, jakby z porcelany… Ich relacja jest trudna i skomplikowana, doskonale zarysowana przez Agnieszkę Olejnik. W tle możemy odnaleźć całe grono postaci drugoplanowych, zepchniętych na dalszy plan, a jednak wciąż ważnych dla całej opowieści. Gdzieś w oddali przewija się także historia rodziny Michała, pełna skrywanych skandali i sekretów dawno upchniętych na dnie szafy.
„Dziewczyna z porcelany” jest jedną z tych książek, w których akcja toczy się wolno, spokojnie, ktoś złośliwy powiedziałby, że akcji nie ma tam w ogóle. A jednak mimo wszystko powieść czyta się w zawrotnym tempie. Czy to zasługa pełnego metafor, choć przystępnego języka autorki? Czy chęci poznania końcowych losów bohaterów? Trudno jednoznacznie stwierdzić, nie da się zaprzeczyć jednak, że choć najnowszą powieść Agnieszki Olejnik czyta się szybko, zostaje w nas na długo.
Przede wszystkim jednak, „Dziewczyna z porcelany” oddziałowuje na wszystkie zmysły czytelnika. Przyjemny w dotyku papier, zapach tuszu, smak literatury z wyższej półki, magnetyczna, przyciągająca wzrok okładka i piękny język autorki jako muzyka dla uszu. To wszystko czyni powieść Agnieszki Olejnik wyjątkową. Delikatną i subtelną, kruchą i piękną. Porcelanową…
Weronika Wróblewska
Oceny
Książka na półkach
- 1 083
- 879
- 99
- 32
- 24
- 22
- 19
- 12
- 12
- 10
Opinia
A mogło być tak pięknie...
Naprawdę zaczynało się nieźle – egotyczny bohater, który zarazem jest narratorem i tragedia, która kładzie się cieniem na jego dotychczasowym życiu... Autorka ma naprawdę niezłe pióro. Tylko nagle cała historia traci impet, „rodzinne sekrety” zaś wcale nie wzbudzają zainteresowania, ba, mi się wydały mocno przewidywalne. I jeszcze to morze miłości, a może po prostu nie umiem się wzruszać.
< SPOJLERY!>
NADMIAR MIŁOŚCI (albo wątków godnych telenoweli):
- Michał kocha Zuzannę,
- Zuzanna kochała z wzajemnością swojego męża, ale nie mogli mieć dzieci, więc związek się rozpadł,
- Ojciec Michała kochał Zuzannę (z wzajemnością!), bo żona przyprawiła mu rogi, ale konsumpcji tej przepięknej miłości nie było ze względu na impotencję,
- Matka Michała po prostu się zakochała w człowieku, który nie mógł odejść od żony (bo była chora na chorobę dwubiegunową) i ów człowiek zmarł na raka, wcześniej jednak mimo choroby spłodził młodszego brata głównego bohatera,
- Michał zna się na seksie (Paula, Ela), a nie na miłości,
- Grzesiek, rywal Michała do wdzięków Zuzi jest tak cudownie przerysowanym macho, że naprawdę nie uważam, żeby przynależał do powieści obyczajowej – i tak wiem, wiem, poznajemy go z perspektywy Michała – jednak fakt, że Grzesiek potrąca psa, któremu życie ratuje Michał mówi sam za siebie...
- Zuzanna i Michał po licznych perypetiach są razem i rodzą im się bliźnięta.
UFF. Plus, że suczkę-znajdę nazwali Aligator, bo Tomek (brat Michała) tak chciał. Miło że dzieciak ma tyle wsparcia...
<KONIEC SPOJLERÓW!>
Plusy:
- piękne wydanie,
- Autorka pisze bardzo sprawnie i wiarygodnie psychologicznie,
Minusy:
- ckliwość, przewidywalność,
- sztafaż godny telenoweli (np. wątek Moniki).
Wnioski:
Polecam jako niewymagającą lekturę weekendową, no chyba, ze ktoś jest nadwrażliwy to niech sobie pudełko chusteczek przygotuje.
Uwaga bez ładu i składu:
Moja siostra prezentuje ten sam rzadki typ urody, co bohaterka książki. Jestem siostrą dziewczyny z porcelany – brzmi nieźle!. :)
A mogło być tak pięknie...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toNaprawdę zaczynało się nieźle – egotyczny bohater, który zarazem jest narratorem i tragedia, która kładzie się cieniem na jego dotychczasowym życiu... Autorka ma naprawdę niezłe pióro. Tylko nagle cała historia traci impet, „rodzinne sekrety” zaś wcale nie wzbudzają zainteresowania, ba, mi się wydały mocno przewidywalne. I jeszcze to morze...