Co najbardziej łączy ze sobą dwie osoby? Wspólne doświadczenia i emocje. A co buduje bliskość między rodzicami i małym dzieckiem? Wspólnie spędzony czas czyli nie tylko bliskość fizyczna, ale także interakcje: dawanie i branie, emocje, współuczestniczenie w czymś. Jedną z ważnych aktywności, zawierającą wszystkie te elementy, jest bez wątpienia wspólne czytanie. Przyjemność lektury jest większa, a wieź silniejsza, gdy jej przedmiotem jest tom, którego tekst i ilustracje są bliskie obu stronom i u każdego z czytelników wywołują żywe emocje czy wspomnienia.

Możliwość takiej pełnej emocji lektury, a może nawet sięgnięcia do wspomnień własnego dzieciństwa, ofiarowało nam wydawnictwo Nasza Księgarnia wydając w jednym tomie siedem dobrze znanych z serii „Moje książeczki” opowieści dla dzieci. Dla czytelników powyżej 30 roku życia, zwłaszcza tych, którym w dzieciństwie rodzice, dziadkowie lub starsze rodzeństwo czytali książki, wizerunek kota w czerwonych butach z wpisaną w obrazek nazwą serii „Moje książeczki”, zamieszczony na tylnej okładce, to symbol lat dziecięcych. Teraz, po wielu latach, z przyjemnością zanurzyć się mogą w świat dziecięcych zachwytów i fascynacji, podziwiając pięknego konia Białogrzywka, żeglując z myszką Kundzią po jeziorze, szukając z Ludwicką króla z piernika, śmiejąc się z figli Zuzanny, goniąc zajączka z rozbitego lusterka i ścigając się ze ślimakiem Pafnucym a także niosąc z doboszem Jasiem złoty koszyczek. Radość lektury będzie większa, gdy towarzyszyć nam będą mali czytelnicy: dzieci, wnuki, siostrzeńcy czy bratankowie albo nasi podopieczni.

Ze wzruszeniem wrócimy do ulubionych w dzieciństwie autorów (m.in. Adama Bahdaja czy Heleny Bechlerowej), z zachwytem ucieszymy oczy pięknymi ilustracjami mistrzów w tej dziedzinie (m.in. Mirosława Pokory i Bożeny Tuchanowskiej), a wszystkiemu towarzyszyć będzie zdumienie, jak wiele zachowało się w naszej pamięci oraz jak ponadczasowe są to historie. Lektura tego tomu zainspirować może także do poszukiwań i rozmowy z rodzeństwem i rodzicami. Pisząca te słowa odkryła we własnej domowej biblioteczce cztery tomy z serii, choć w rodzinnym domu było ich kilkanaście (pozostałe wyprowadziły się z rodzeństwem, do dziś trwają spory, czyją własnością były poszczególne egzemplarze), inne zaś kryły się w zbiorach osiedlowej biblioteki.

Seria „Moje książeczki” ukazywała się nakładem wydawnictwa Nasza Księgarnia przez kilkadziesiąt lat – od 1959 do 1991 roku. Opublikowano około pół setki tytułów autorstwa prawie czterdziestu pisarzy, zilustrowanych przez ponad trzydziestu artystów. Książeczki były tak popularne, że dwadzieścia z nich doczekało się kilku wydań (niektóre aż ośmiu!), siedem z nich zyskało ilustracje aż dwóch różnych twórców. Oficyna, zachęcona sukcesem wznowień serii „Poczytaj mi mamo” (dotychczas ukazało się aż sześć zbiorczych tomów i jeden wolumin nowych opowieści, inspirowanych serią) postanowiła sięgnąć do swojego przepastnego archiwum po starsze cykliczne publikacje dla dzieci. W zapowiedziach można już znaleźć kolejny tom „Moje książeczki. Księga druga”. Warto dodać, że w dwóch pierwszych dekadach XX wieku pod tym samym tytułem serii „Moje książeczki” nakładem wydawnictwa M. Arcta ukazało się aż 229 tomów opowieści dla dzieci – były to zupełnie inne tytuły niż wspomniane wyżej, a o ich popularności świadczy fakt, że niektóre wznawiano także w latach dwudziestych.

W czasach, gdy zmiany społeczne i technologiczne coraz bardziej oddalają od siebie przedstawicieli różnych pokoleń, warto szukać i rozwijać to, co łączy bliskich ludzi w różnym wieku i na innych etapach życia. Mogą to być wspólne zainteresowania, sport, troska o zwierzęta, praca czy wartości. Jednym z takich spoiw bez wątpienia może się stać miłość do książek i wspólna lektura. Czytanie pozwala naprawdę łączyć – nie tylko przyjemne z pożytecznym, ale także aż trzy różne pokolenia.

Jowita Marzec