Ależ mnie ta powieść zauroczyła!
Najpierw zaczęłam ją tylko niewinnie przeglądać, ale nie mogłam się oderwać i z marszu przeczytałam 50 stron. Wieczór upłynął mi pod znakiem dobrze znanej książkowym molom mantry "Jeszcze tylko jeden rozdział i idę spać":). Efekt? Zarwana noc, wielka satysfakcja z lektury i żal, że to już koniec...

Co mnie tak zafascynowało? Przede wszystkim klimat - "Rok 1863" kontynuuje najlepsze tradycje polskiej prozy dziewiętnastowiecznej, dodając do tego odpowiednią dawkę nowoczesności, dzięki czemu całość nie trąci myszką. Takich książek bardzo mi brakuje w naszej rodzimej współczesnej literaturze. Do tej pory lukę tę wypełniał Piotr Rawinis, teraz świetnie zrobiła to także Aleksandra Maludy.

Akcja wciąga, bohaterowie są żywiołowi i wyraziści, łączą cechy romantyków i pozytywistów, od początku wzbudzając w czytelniku emocje. Świetnie pokazane zostało też tło historyczne, mimo iż jest to bardziej powieść obyczajowa niż historyczna.
Na uwagę na pewno zasługują także wątki miłosne, które ubarwiają akcję, oraz elementy patriotyczne. Autorce udało się nie popaść w banał i martyrologiczny patos, co przy tego typu problematyce nie jest łatwe.

Wisienką na tym smakowitym torcie są różne kulinarne smaczki, które przewijają się przez całą książkę (dlatego odradzam czytanie z pustym żołądkiem:)). Chciałoby się zasiąść w przytulnej kuchni starej Józefowej i popróbować jej przysmaków... Albo wygrzać się przy płonącym kominku z jej cudownymi nalewkami... (a propos powieściowych trunków, z zaskoczeniem i radością odkryłam, że od kilku lat robię wiśniówkę wedle receptury z Kondrajca, tylko dodaję mniej goździków:)).

O "Roku 1863" można by pisać i pisać. Lepiej jednak sięgnąć po książkę i ją przeczytać.
Polecam z czystym sumieniem!
I czekam na kolejną książkę autorki, którą poznałam dzięki Lubimy Czytać.

Ależ mnie ta powieść zauroczyła!
Najpierw zaczęłam ją tylko niewinnie przeglądać, ale nie mogłam się oderwać i z marszu przeczytałam 50 stron. Wieczór upłynął mi pod znakiem dobrze znanej książkowym molom mantry "Jeszcze tylko jeden rozdział i idę spać":). Efekt? Zarwana noc, wielka satysfakcja z lektury i żal, że to już koniec...

Co mnie tak zafascynowało? Przede...