Jako mała dziewczynka żyłam w szalonym wyczekiwaniu na życie. Myślałam, że pewnego dnia, nagle życie się zacznie, że otworzy sie przede mną tak, jak podnosi sie kurtyna, jak przedstawienie, które sie zaczyna. Lecz nie działo sie nic, chociaż wydarzyło sie bardzo wiele rzeczy, ale to nie było to, nie można było powiedzieć, że tym własnie jest życie, i trzeba wierzyć, że nadal jestem tą małą dziewczynką, gdyż nadal czekam na to życie, które dopiero nadejdzie.

Jako mała dziewczynka żyłam w szalonym wyczekiwaniu na życie. Myślałam, że pewnego dnia, nagle życie się zacznie, że otworzy sie przede mną ...

Miałam ochotę objąć ją mocno i przytulić do siebie to zrozpaczone i postarzałe ciało, którego żadna ręka już nie dotyka, którego nie przyciska do siebie inne ciało. Ta przeogromna samotność ciała, które jest już trochę śmiercią, zawsze mnie przerażała. Jako dziecko byłam zafascynowana skórą mojej babci, której dotytkałam bardzo ostrożnie, tak jakbym obawiała się, że jeszcze bardziej ją pogniotę, że wręcz rozerwę ją moimi palcami i że moja niezręczność mogłaby przyspieszyć tragiczny koniec.

Miałam ochotę objąć ją mocno i przytulić do siebie to zrozpaczone i postarzałe ciało, którego żadna ręka już nie dotyka, którego nie przycis...

Chwilami lasy zagubione w tej ogromnej ciszy przypominały mi krajobraz po bitwie. Brzozy powalone wiatrem i srogą zimą podobne były do zranionych olbrzymów, a białe pnie zmieniały się w znikające sylwetki.

Chwilami lasy zagubione w tej ogromnej ciszy przypominały mi krajobraz po bitwie. Brzozy powalone wiatrem i srogą zimą podobne były do zrani...