Kontynuacja Igrając z losem. Studium psychozy, kryminał, powieść psychologiczna, makabreska w jednym. Doskonale skonstruowany portret modelowego narcyza, który dla miłości do samego siebie i własnej wygody jest gotów poświęcić wszystko, jednocześnie bezustannie jest z siebie niezadowolony, ciągle poszukuje w sobie niedoskonałości: staje się niebezpieczny, bo nienawidzi siebie.

Kontynuacja Igrając z losem. Studium psychozy, kryminał, powieść psychologiczna, makabreska w jednym. Doskonale skonstruowany portret modelowego narcyza, który dla miłości do samego siebie i własnej wygody jest gotów poświęcić wszystko, jednocześnie bezustannie jest z siebie niezadowolony, ciągle poszukuje w sobie niedoskonałości: staje się niebezpieczny, bo nienawidzi siebie.

Najciekawszy z tej książki jest opis na okładce ;)
To moje pierwsze spotkanie z tym autorem i ZDECYDOWANIE ostatnie. Nawet nie dlatego, że źle pisze - warsztat ma dobry, a jednak książkę z trudem zmęczyłam i to przeskakując po kilkanaście stron. Ohydna, duszna, męcząca, chora. Jeśli ktoś lubi się katować takimi klimatami - polecam. Pozostałym odradzam.

Najciekawszy z tej książki jest opis na okładce ;)
To moje pierwsze spotkanie z tym autorem i ZDECYDOWANIE ostatnie. Nawet nie dlatego, że źle pisze - warsztat ma dobry, a jednak książkę z trudem zmęczyłam i to przeskakując po kilkanaście stron. Ohydna, duszna, męcząca, chora. Jeśli ktoś lubi się katować takimi klimatami - polecam. Pozostałym odradzam.

Na początku irytował mnie sposób opowiadania pisarza ale z czasem książka mnie zaciekawiła. Zastanawiałam się kiedy Morris zostanie złapany i czy on na prawdę jest taki pokręcony. Mimo wszystko książka trochę mnie zawiodła, bo liczyłam na inne zakończenie, bardziej "pozytywne" i sprawiedliwe dla ofiar.

Na początku irytował mnie sposób opowiadania pisarza ale z czasem książka mnie zaciekawiła. Zastanawiałam się kiedy Morris zostanie złapany i czy on na prawdę jest taki pokręcony. Mimo wszystko książka trochę mnie zawiodła, bo liczyłam na inne zakończenie, bardziej "pozytywne" i sprawiedliwe dla ofiar.

Nuda, nuda, nuda.
Potworna książka, o kiepskiej fabule, nudnych rozmyślaniach i głupich morderstwach.
Nie polecam

Nuda, nuda, nuda.
Potworna książka, o kiepskiej fabule, nudnych rozmyślaniach i głupich morderstwach.
Nie polecam

Jak dla mnie "Duch Mimi" to książka ciekawa. Choć pozornie jest to niczym nie wyróżniające się "czytadło" o miłości i intrydze to jednak sama fabuła oraz zachowania bohaterów nie są wcale czymś przez nas do przewidzenia.

Jak dla mnie "Duch Mimi" to książka ciekawa. Choć pozornie jest to niczym nie wyróżniające się "czytadło" o miłości i intrydze to jednak sama fabuła oraz zachowania bohaterów nie są wcale czymś przez nas do przewidzenia.