Książkę przeczytałam dopiero po oglądnięciu filmu. Była ona wydana w 6 częściach. Nie podobało mi się w niej to, że praktycznie w każdej części zostają powtórzone fragmenty poprzednich.. Jeśli ktoś czytałby ją w długich odstępach czasu (np. po miesiącu tak jak była wydawana) może zapomniałby o co chodzi i wtedy się to przydaje.

Stephen King wprowadza nas w świat za murami więzienia. Dokładniej na oddział gdzie wykonuje się kary śmierci przez porażenie prądem. Opowieść pisana jest jako wspomnienia tamtejszego strażnika, który jest już w domu starców.
Moim zdaniem w każdym z bohaterów jest coś niezwykłego, godnego uwagi. Na największą pamięć zasługuje na pewno John Coffey (jak napój tylko inaczej się pisze :) ) - olbrzymi czarny człowiek oskarżony o zabójstwo 2 małych dziewczynek obdarzony niezwykłym darem uzdrawiania ludzi. Chciał jeszcze uratować dzieci, ale było za późno. Pod koniec dowiadujemy się kto był prawdziwym mordercą. Innym mieszkańcem więzienia jest Bill Wharton - szalony 19-latek, któremu wielką radość sprawia uprzykrzanie pracy strażnikom. Nie ukrywam czasem w bardzo zabawny sposób :P Innym mieszkańcem jest francuz Delacroix, który oswaja mysz i uczy ją sztuczek.
Na uwagę zasługuje też m.in. strażnik Percy. Lubi bić więźniów i na nich krzyczeć. Nigdy nie lubił francuza jak i jego myszy, którą nieraz próbował zabić. Percy tak naprawdę jest strasznym tchórzem. Swoją pracę zawdzięcza tylko i wyłącznie znajomościom, przez co koledzy boją się donieść na jego wyczyny.
Po wykonaniu kary na Johnie nasz narrator - Paul odchodzi z pracy.

Historia jest cudowna. Rzadko śmieszy chociaż zdarzają się takie momenty, jest też smutna i zaskakująca.. Interesujące jest.. wszystko! Bohaterowie, samo to miejsce, mysz, życie Paula, praca strażników (np. jak obiecują wszystko więźniom, żeby się nie stresowali. Po co mówić im prawdę? I tak umrą.)

Naprawdę polecam. Jeśli ktoś nie ma dostępu do książki to chociaż film!

Książkę przeczytałam dopiero po oglądnięciu filmu. Była ona wydana w 6 częściach. Nie podobało mi się w niej to, że praktycznie w każdej części zostają powtórzone fragmenty poprzednich.. Jeśli ktoś czytałby ją w długich odstępach czasu (np. po miesiącu tak jak była wydawana) może zapomniałby o co chodzi i wtedy się to przydaje.

Stephen King wprowadza nas w świat za murami...