Książka jakich wiele w ostatniej dekadzie pojawiło się na polskim rynku.
Nie chcę przez to powiedzieć, że jest zła, tyle tylko, że wszystkie te historie oparte na faktach autentycznych mają mniej więcej taki sam scenariusz. Piękny początek, gorące uczucie, romantyczny książę na białym koniu (no, akurat w tym konkretnym przypadku mamy do czynienia z prawdziwym księciem, szastającym kasą na prawo i lewo), który prawi piękne słówka i koniec, który niestety rzadko kiedy jest happy endem.
I za każdym razem, kiedy zdarza mi się czytać o takich perypetiach nie mogę się nadziwić naiwności i lekkomyślności kobiet, które potem użalają się nad swoim losem. Sęk w tym jednak, że sporą część nieszczęść właściwie same na siebie ściągnęły. Wprawdzie głupota ofiary nie jest usprawiedliwieniem kata, ale nie czarujmy się, dawanie drugiej, trzeciej, czy nawet czwartej szansy człowiekowi, który wielokrotnie haniebnie zawiódł zaufanie bohaterki i udowodnił nie raz, że nie interesuje go nic więcej poza własną osobą, to istne proszenie się o kłopoty. Nie ukrywam, że mnie znudziło samo czytanie o tym, jak saudyjski książę kolejny już raz urabia Candice, a przyznawanie się do tego, że robił to skutecznie, zwyczajnie irytowało.
Wtedy kiedy będąc na miejscu bohaterki nie chciałabym mieć z gościem nic więcej do czynienia, ona obawiała się, że już go więcej nie zobaczy, czy też usiłowała wyprawić go razem z córką na wakacje, w czasie, kiedy istniała realna szansa, że facet wywiezie dziecko bez wiedzy matki na drugi koniec świata- naprawdę ciężko ocenić to jako przebłyski zdrowego rozsądku. Z kolei, dobrowolny powrót do Arabii Saudyjskiej (wbrew radom rodziny, znajomym i podszeptom rozumu), gdzie jak sama dobrze wiedziała, jej status był właściwie żaden, a żydowskie pochodzenie mogło na nią ściągnąć solidne kłopoty, włącznie z karą śmierci, był wyczynem tak bezmyślnym, że wprost trudno to w cenzuralnych słowach skomentować.
Jedyna pociecha dla małej, że skoro już ugrzęzła w kraju niezbyt przyjaznym kobietom, to zawsze lepiej być w nim księżniczką, niż służącą….
Autor popsuł efekt końcowy wstępem, z którego od razu dowiadujemy się jaki był efekt starań o powrót dziecka do Francji oraz o „nieszczęśliwym wypadku” bohaterki.

Książka jakich wiele w ostatniej dekadzie pojawiło się na polskim rynku.
Nie chcę przez to powiedzieć, że jest zła, tyle tylko, że wszystkie te historie oparte na faktach autentycznych mają mniej więcej taki sam scenariusz. Piękny początek, gorące uczucie, romantyczny książę na białym koniu (no, akurat w tym konkretnym przypadku mamy do czynienia z prawdziwym księciem,...