Zgubić coś, by znaleźć sens życia
Spotkać najważniejszą dla siebie osobę przypadkiem
Rozstać się z kimś, by odkryć prawdziwe szczęście

Stracić, by zyskać...


"Lepsze życie" to dwie zupełnie różne historie. Różne - tylko pozornie. Ona i on. Mathilde i Yann. Łączy ich młody wiek, Paryż i ogromna pustka, którą w sobie noszą. Wykonują niezbyt absorbującą pracę za przeciętne pieniądze, mają dookoła siebie ludzi niekoniecznie życzliwych, a ich związki bywają powierzchowne i niesatysfakcjonujące. Jednak żadne z nich nie ma w sobie siły i energii, żeby to zmienić. Nie wiedzą, czego chcą, a nawet nie zdają sobie sprawy z tego, dlaczego tak naprawdę jest im źle. I pewnie żyliby tak dalej, gdyby nie przypadek. Banalne, nic nieznaczące sytuacje, które sprawiają, że zaczynają dostrzegać jałowość swojej egzystencji, płytkie relacje i rutynę. Za sprawą impulsu podejmują ryzyko, by spróbować innego życia, innych emocji... Nie mając jednak żadnej pewności, że to, co będzie na końcu drogi, spełni ich oczekiwania. Ale, jak w pewnym momencie mówi Gavalda "Wszystko jest lepsze niż stagnacja. Ruch jest lepszy niż bezruch. Poszukiwanie lepszego życia jest lepsze, niż cieszenie się życiem dobrym."

Anna Gavalda z mistrzowską precyzją nakreśliła dwie historie pełne impulsów. Dwie historie o tym, by nie zadowalać się namiastkami. By przeżywać emocje - nawet te negatywne. By reagować i nie zgadzać się na "małą stabilizację". By walczyć o siebie i swoje szczęście. "Lepsze życie" to dwie opowieści o młodych ludziach z naszej współczesności, którzy wolą zaryzykować, że się pomylą w swoich decyzjach, niż żyć w pustce.

Proza Anny Gavaldy może wydawać się na pozór zwyczajna. Miejsca i sytuacje - mimo, że na wskroś francuskie - bywają osadzone w znajomo wyglądającej codzienności. Główne postaci mogą się kojarzyć z naszymi znajomymi, a nawet - z nami samymi. Ich myśli, słowa… są przecież tak zadziwiająco podobne do tego, co mamy w głowach. Gavalda po raz kolejny urzeka narracją przypominającą wartki potok myśli: niedokończone, niedopowiedziane i nieocenzurowane, lekko chaotyczne i tak soczyście emocjonalne słowa. Tak zupełnie różne od łopatologicznych mądrości, natchnionych sentencji i ciężkich metafor do których przyzwyczaiła nas literatura obyczajowa. Gavalda nie przedłuża ani nie ubiera w słowa tego, czego ubierać nie trzeba, a koncentrując się na emocjach - pozwala czytelnikowi odkryć sens ukryty między wierszami. Pozwala na własny sposób odczytać każdą z tych historii.

Ta napisana niezwykle żywym, świeżym i współczesnym językiem powieść, przedstawiająca obraz bezbarwnego życia dwojga młodych ludzi - to swoisty katalizator budzący do zmian. Anna Gavalda udowadnia, że naprawdę warto w dzisiejszym bezrefleksyjnym życiu przystanąć na chwilę i zastanowić się, czy życie którym żyjemy daje nam satysfakcję i spełnienie.

Reasumując: Anna Gavalda pokusiła się o skontrastowanie uśpionych marzeń ze wszechobecną pogonią za pieniądzem, upadkiem wartości moralnych i brakiem sensu życia. Wzbogacając treść w barwne dialogi, często dowcipne, miejscami wulgarne i cięte sprawiła, że historia zyskała na autentyczności i dotknęła duszy. Gavalda potrafi niezwykle celnie uderzyć w emocje czytelnika. Potrafi poruszyć i uwieść słowem a misternie uplecione historie bardzo wnikliwie portretują to, o czym w codziennym pośpiechu zapominamy. Po raz kolejny uświadamia, że każdy z nas nosi w sobie jakąś pustkę, każdy odczuwa jakieś lęki i każdy tęskni za prawdziwym uczuciem. Niby banalne, a jednak uderzające w najczulsze struny. Bardzo gorąco polecam.


Czy po lekturze tej książki, Ty również wyruszysz na poszukiwania lepszego życia?

__________________________________
http://recenzjeami.blogspot.com/

Zgubić coś, by znaleźć sens życia
Spotkać najważniejszą dla siebie osobę przypadkiem
Rozstać się z kimś, by odkryć prawdziwe szczęście

Stracić, by zyskać...


"Lepsze życie" to dwie zupełnie różne historie. Różne - tylko pozornie. Ona i on. Mathilde i Yann. Łączy ich młody wiek, Paryż i ogromna pustka, którą w sobie noszą. Wykonują niezbyt absorbującą pracę za przeciętne...