Sięgnęłam po tą książkę skuszona jej fabułą – listy do zmarłych artystów wydawały mi się świetnym pomysłem i chciałam wiedzieć, jak będzie wyglądać całość. Tak, jest to książka pisana prostym, banalnym językiem. Ale należy również pamiętać, że jest przeznaczona dla nastolatek i tak też należy ją rozpatrywać.
Listy pisane są w pierwszej osobie, więc trudno sobie wyobrazić, aby młoda dziewczyna tworzyła dzieło literackie. Jednocześnie każdy z nich jest przepełniony ogromnym bólem, czuć w nim wielką stratę. Laurel walczy nie tylko ze śmiercią siostry, ale również z rozwodem rodziców i wyjazdem mamy. Ciąży na niej również ogromne poczucie winy, myśli, że ma związek z odejściem May. Siostra była zawsze jej wzorem, wprowadzała ją w dorosły świat i nagle zniknęła, a od tamtej pory Laurel musiała szukać wsparcia w nowej szkole oraz nowych przyjaciołach. Poznaje życie z innej strony, spotyka chłopaka i chce poukładać swój świat na nowo. Jednak żeby jej to się udało musi zmierzyć się z tragediami, które ją dotknęły. Laurel powoli przełamuje swój strach i odkrywa tajemnice, które dzieliła z siostrą, aż w końcu odkrywa nie tylko swoje uczucia, ale także okoliczności śmierci May. Bohaterka nosi w sobie ogromny ból, co widać po jej listach. Ze wszystkim musi zmagać się sama, więc nie dziwi mnie jej, czasami trochę przesadzona, dziecinność. Nastolatka w takich ciężkich chwilach powinna mieć wsparcie bliskich, a z powodu jego braku Laurel dusi cały żal w sobie.
Jest to w końcu coś innego, niespotykana fabuła, świetny pomysł. Książka z pozoru banalnie napisana porusza wcale nie banalne problemy. Jest smutna, sprowadza do refleksji na temat kruchości życia, ale uświadamia również bardzo ważne kwestie.
Polecam tą książkę szczególnie osobom, które straciły w życiu kogoś ważnego. A sam pomysł pisania listów do zmarłych osób również wydaje się interesujący w celu przekazania swoich uczuć.
Może warto spróbować?

Sięgnęłam po tą książkę skuszona jej fabułą – listy do zmarłych artystów wydawały mi się świetnym pomysłem i chciałam wiedzieć, jak będzie wyglądać całość. Tak, jest to książka pisana prostym, banalnym językiem. Ale należy również pamiętać, że jest przeznaczona dla nastolatek i tak też należy ją rozpatrywać.
Listy pisane są w pierwszej osobie, więc trudno sobie wyobrazić,...