Wszystko skończyło się tak, jak wszyscy wiedzieli że się skończy od czasów "Eragona" (ja nawet liczyłem na jakąś niespodziankę czy niepowodzenie kogokolwiek na jakiejkolwiek płaszczyźnie - przeliczyłem się). Słaby styl, fabuła, akcja. Wszystko słabe. A najgorsza ta sztuczna głębia tych płaskich bohaterów (myślenie o naturze różnych rzeczy itp.).

Jest kilka zabawnych momentów (żeby nie było, że tylko narzekam) - mój ulubiony to trening szermierczy, gdzie rady z gatunku "poznaj swojego przeciwnika" i "wyczucie czasu jest najważniejsze" od razu poprawiły umiejętności Eragona (zresztą podobnych absurdów jest pełno, sam fakt że ktoś z półroczną edukacją jest przedstawiany jako wielki erudyta). Wątki poboczne są tak interesujące, że najlepszy sposób, żeby się z nimi uporać to przerzucić kilka rozdziałów (orientacji w fabule nie straciłoby się gdyby zacząć na jakiejś 800 stronie). No i nie można zapomnieć, że akcja kończy się ok 100 stron przed końcem książki.

Ta książka to idealny zapychacz dziur na półce. Może być też odpowiednia na długie zimowe wieczory, ale tylko dla tych, którzy mają kominek i deficyt opału .Nie wiem skąd autor czerpał inspirację, ale lepiej dla świata, żeby zamilkł albo zmienił źródło natchnienia.

Wszystko skończyło się tak, jak wszyscy wiedzieli że się skończy od czasów "Eragona" (ja nawet liczyłem na jakąś niespodziankę czy niepowodzenie kogokolwiek na jakiejkolwiek płaszczyźnie - przeliczyłem się). Słaby styl, fabuła, akcja. Wszystko słabe. A najgorsza ta sztuczna głębia tych płaskich bohaterów (myślenie o naturze różnych rzeczy itp.).

Jest kilka zabawnych...