W tej książce Autor zajmuje się kwestią boskości Oktawian Augusta w poezji jego czasów. Mimo niewielkich rozmiarów pracy zasługuje ona na uznanie ze względu na swój prawdziwie naukowy charakter i dokładne przebadanie dostępnego materiału. Początkowe rozdziały przynoszą analizę rozwoju boskiego kultu człowieka w starożytnym Rzymie od Romulusa poczynając, a na Auguście kończąc. Dalsze natomiast partie książki szczegółowo przedstawiają rozwój idei boskości tego władcy w poezji. Ta zasadnicza część pracy podzielona jest na dwie części z cezurą wewnętrzną umieszczoną w roku 17 p.n.e., rok augustowskich Ludi Saeculares. Czytelnik przekona się (oczywiście, jeśli zna łacinę, bo w przeciwnym wypadku mało zrozumie),jak bardzo różnili się poeci tej doby w zapatrywaniu na omawiany problem. Niech wystarczy, że wspomnę, iż najczęściej zabierał na ten temat głos twórca najbardziej nieaugustowski, tzn. wygnany przez princepsa na wygnanie Owidiusz. Dużo w tej książce uwag o literaturze rzymskiej w ogóle, z pewnością rozszerzy ona spojrzenie na poezję złotego wieku.

Tomasz Babnis

W tej książce Autor zajmuje się kwestią boskości Oktawian Augusta w poezji jego czasów. Mimo niewielkich rozmiarów pracy zasługuje ona na uznanie ze względu na swój prawdziwie naukowy charakter i dokładne przebadanie dostępnego materiału. Początkowe rozdziały przynoszą analizę rozwoju boskiego kultu człowieka w starożytnym Rzymie od Romulusa poczynając, a na Auguście...