Pewne fakty, zawarte w książce są nieaktualne, jednakże nie pomniejsza to zalet tej pracy. Autor bardzo szczegółowo analizuje Regułę Zakonu i przybliża nam, jak sam tytuł wskazuje, jego życie codzienne. Oprócz tego, możemy zapoznać się z ceremonią przyjęcia nowego rycerza, a także wyboru Mistrza Świątyni.
Interesujące jest połączenie narracji typowo historycznej, ze swoistego rodzaju opowiadaniem, charakterystycznym dla beletrystyki. Razem z wymyślonym przez autora bratem Jocelinem, śledzimy niektóre wątki z życia Zakonu. W przypadku pracy popularnonaukowej taki zabieg, ułatwia nam przyswajanie tekstu, co nie przeszłoby w surowych ramach pracy ściśle naukowej.

Książka, choć mająca charakter popularyzatorski, charakteryzuje się dużym ładunkiem emocjonalnym jaki zawarł w niej Autor. Pan Bordonove jest (a raczej był) historykiem, więc powinien zdawać sobie sprawę, że obowiązkiem naukowca, jest powstrzymanie się od skrajnego oceniania ludzi żyjących w innych czasach i w innym kontekście kulturowym. Emocji nie da się uniknąć, choćby poprzez sam sposób prowadzenia narracji i doboru słów, jednakże ostentacyjne rzucanie obelgami, nie przystoi historykowi.

Pewne fakty, zawarte w książce są nieaktualne, jednakże nie pomniejsza to zalet tej pracy. Autor bardzo szczegółowo analizuje Regułę Zakonu i przybliża nam, jak sam tytuł wskazuje, jego życie codzienne. Oprócz tego, możemy zapoznać się z ceremonią przyjęcia nowego rycerza, a także wyboru Mistrza Świątyni.
Interesujące jest połączenie narracji typowo historycznej, ze...