Pękniete odbicie to pozycja która przyciągała mnie do siebie zaraz po jej wydaniu. Okropnie chciałam ja przeczytać, ale jak to ze mną bywa, ciągle coś innego stawało na mojej drodze. Dlatego tak długo mi zeszło ale wreszcie po nią sięgnęłam. Muszę przyznać, że trochę inaczej wyobrażałam sobie jej fabułę. Myślałam, że będzie to opis kobiety która coraz ciężej znosi uroki macierzyństwa, zapada się w depresji poporodowej aż dochodzi do tragedii. Tutaj ten problem bym przedstawiony trochę inaczej. Na początku trudno było mi wbić się w historię i popłynąć wraz z nią. Z czasem jednak zaskoczyło i strony same uciekały spod palców. Książka jest jak historia o której opowiada. Depresyjna, smutna, szara i niespokojna. Drażni, irytuje, zasmuca, momentami przeraża i dołuje.
Nie do końca sprostała moim oczekiwaniom. W ostatecznym rozrachunku jednak się wybroniła chociaż jakoś specjalnie gorąco nie mogłabym jej polecać.

Pękniete odbicie to pozycja która przyciągała mnie do siebie zaraz po jej wydaniu. Okropnie chciałam ja przeczytać, ale jak to ze mną bywa, ciągle coś innego stawało na mojej drodze. Dlatego tak długo mi zeszło ale wreszcie po nią sięgnęłam. Muszę przyznać, że trochę inaczej wyobrażałam sobie jej fabułę. Myślałam, że będzie to opis kobiety która coraz ciężej znosi uroki...