Odkryć i nazwać to, czego nikt jeszcze nie zrobił. Zdobyć nowe lądy, opisać nie widziane jeszcze dziwy natury, skatalogować nieznane nauce gatunki. Dotrzeć tam, gdzie nie dotarł jeszcze żaden człowiek. Oto co napędza odkrywców. Prof. Kasztanow nie jest może odkrywcą z krwi i kości, nie jest awanturnikiem żądnym przygód. Jest naukowcem, a naukowiec niezbadanemu się nie oprze. Propozycja wzięcia udziału w wyprawie badawczej na kraniec Świata przyciąga też uznane nazwiska i wyprawa rusza wkrótce odkryć ziemię nieznaną... zaginiony ląd, znajdując zaginiony świat minionych eonów historii Ziemi.

Plutonia ma klimat „Podróży do wnętrza Ziemi" i wartkie tempo narracji dzięki podziałowi opowieści na krótkie historie. Obszerniej jednak niż Podróż przedstawia odkryty tam we wnętrzu świat zaginiony, a uczestnicy wyprawy nader kompetentnie stawiają czoła kolejnym trudnościom i zagrożeniom zachowując jednak badawczego ducha Nauki. Gdybyż tylko jeszcze mniej tę naukę podpierali kulami wybuchowymi...

Odkryć i nazwać to, czego nikt jeszcze nie zrobił. Zdobyć nowe lądy, opisać nie widziane jeszcze dziwy natury, skatalogować nieznane nauce gatunki. Dotrzeć tam, gdzie nie dotarł jeszcze żaden człowiek. Oto co napędza odkrywców. Prof. Kasztanow nie jest może odkrywcą z krwi i kości, nie jest awanturnikiem żądnym przygód. Jest naukowcem, a naukowiec niezbadanemu się nie...

Nihil novi. Kolejna powieść opisująca zaginiony, prehistoryczny świat który jakimś cudem przetrwał do XX wieku tym razem pod ziemią. Książka Obruczewa wpisuje się w cykl powieści o nieznanych i zawieruszonych w czasie lądach które swój początek biorą od ,,Podróży do wnętrza Ziemi'' Juliusza Verne, a do najsłynniejszych należą ,,Zaginiony świat'' Artura Doyle'a oraz ,,Ląd zapomniany przez czas'' Edgara Burroughsa. W porównaniu do trzech ww. powieści praca rosyjskiego pisarza jest mniej znana choć porusza się w tych samych koleinach (zapewne wpływ na to ma rok wydania i następujące w późniejszych latach gwałtowne wydarzenia w Rosji które odsunęły w cień publikację). Dodatkowo widać w tej powieści faktyczną profesję autora który tylko przypadkowo zajął się pisarstwem z dziedziny science fiction (widać to po stylu pisarskim, ciężkości pióra i stosowanemu językowi do opisu prehistorycznego świata).
Podsumowując, nie znajdzie tu czytelnik niczego nowego czy odkrywczego, a wręcz przeciwnie cała powieść upstrzona jest nieaktualnymi opisami i teoriami dotyczącymi flory i fauny świata prehistorycznego, ale dla miłośników takich staroci jest to gratka i chwilowy powrót do przeszłości gdy świat jeszcze skrywał pewne tajemnice.

Nihil novi. Kolejna powieść opisująca zaginiony, prehistoryczny świat który jakimś cudem przetrwał do XX wieku tym razem pod ziemią. Książka Obruczewa wpisuje się w cykl powieści o nieznanych i zawieruszonych w czasie lądach które swój początek biorą od ,,Podróży do wnętrza Ziemi'' Juliusza Verne, a do najsłynniejszych należą ,,Zaginiony świat'' Artura Doyle'a oraz ,,Ląd...