Książka nie jest kompendium wiedzy o Polesiu, chociaż dzięki lekturze możemy pogłębić nasze pojmowanie zjawiska geograficzno-kulturowego jakim jest (było?) Polesie. Dla wielu będzie to tylko podróż sentymentalna na dawne Kresy. Dla mnie jest to opowieść przede wszystkim o Białorusi oraz o Poleszukach, którym mimo odrębności kulturowej i językowej nie dane było utworzenie własnego narodu. Dzisiaj jest już zdecydowanie za późno i mimo rozpaczliwych prób regionalistów, jak chociażby tłumaczenie Nowego Testamentu na język zachodniopoleski, nazwa Polesie powoli staje się jedynie terminem określającym krainę geograficzną.
Jako bazę wypadową do peregrynacji po Polesiu, autorka wybrała sobie Pińsk. Pińsk, w którym urodził się Ryszard Kapuściński. Cesarz reportażu nie zdążył napisać książki ani o Pińsku, ani o Polesiu, bo tych kilka akapitów zawartych w „Imperium” należy traktować raczej jako zapowiedź czegoś co zapewne było w zamyśle, ale niestety nigdy nie powstało. Czy Małgorzata Szejnert wypełniła tę lukę? Nie, bo nie z takim zamiarem pisała swą książkę. Jeżeli możemy mówić o jakiejś kontynuacji, to dostrzegamy ją w rzetelności warsztatu reporterskiego pani Szejnert oraz w bezstronności i pasji z jaką pisze swoje reportaże.

Książka nie jest kompendium wiedzy o Polesiu, chociaż dzięki lekturze możemy pogłębić nasze pojmowanie zjawiska geograficzno-kulturowego jakim jest (było?) Polesie. Dla wielu będzie to tylko podróż sentymentalna na dawne Kresy. Dla mnie jest to opowieść przede wszystkim o Białorusi oraz o Poleszukach, którym mimo odrębności kulturowej i językowej nie dane było utworzenie...