Doskonała książka dotycząca nie tyle samej Lizbony, która jest tłem dla fascynującej opowieści, ale całej polityki Portugalii w czasie II wojny światowej. Cieszy zwłaszcza, że autor miejscami krytycznie podchodząc do rządów Antonio Salazara nie uległ kanonom politycznej poprawności i chwali go za jego balansowanie między aliantami i III Rzeszą. A było to niezwykle trudne, bo przez cały konflikt Portugalia była w różny sposób naciskana przez obie strony, aby jednak zrezygnowała ze swojej polityki neutralności lub przynajmniej życzliwiej spoglądała na jedną ze stron konfliktu.

Książka jest dodatkowo świetnie napisana i właściwie w żadnym momencie nie nuży, chociaż pojawiają się w niej pewne powtórzenia, które w żaden sposób nie wpływają jednak na ocenę całości.

Doskonała książka dotycząca nie tyle samej Lizbony, która jest tłem dla fascynującej opowieści, ale całej polityki Portugalii w czasie II wojny światowej. Cieszy zwłaszcza, że autor miejscami krytycznie podchodząc do rządów Antonio Salazara nie uległ kanonom politycznej poprawności i chwali go za jego balansowanie między aliantami i III Rzeszą. A było to niezwykle trudne,...

Temat Portugalskiej Polityki podczas II wś zdecydowanie nie jest znany w naszym kraju. Dlatego też z wielkim zaciekawieniem podszedłem do tej publikacji. I z czystym sumieniem mogę powiedzieć, że się nie zawiodłem. Przystępny język i ciekawe zestawienie faktów oraz przyjemna narracja z łatwością pozwala nam chłonąć historię tego okresu. Jedynym minusem jest tytuł który sprawia mylne wrażenie, że książka będzie obracać się tylko w temacie funkcjonowania Portugalskiej stolicy , takie działanie w mojej opinii spowodowało, że wiele osób nie sięgło po ten tytuł. nie zmienia to faktu, że warto zdecydowanie sięgnąć po tą książkę. Bardzo polecam i miłej lektury :)

Temat Portugalskiej Polityki podczas II wś zdecydowanie nie jest znany w naszym kraju. Dlatego też z wielkim zaciekawieniem podszedłem do tej publikacji. I z czystym sumieniem mogę powiedzieć, że się nie zawiodłem. Przystępny język i ciekawe zestawienie faktów oraz przyjemna narracja z łatwością pozwala nam chłonąć historię tego okresu. Jedynym minusem jest tytuł który...

Portugalia była neutralna podczas II wojny światowej. śCIERAŁY SIĘ TUTAJ ÓZNE SIŁY, PRZEDE WSZYSTKIM PRĘŻNIE dziaąły zakamuflowane siatki szpiegowskie, zarówno Abwehry, jak i aliantów. Reżim Salazara musiał z pokerową twarzą grać o najwyższe stawki z Niemcami i Brytyjczykami, byle zachować swoją niezależność.
Monografia Lohery'ego wspaniale oddaje neizwyklą atmosferę miasta świateł, jego małe afery,pokątne otycznki agentw, ciekawe figury politykó którzy dobrze targowali sięo integralnoąc kraju, przy okazji ncąc Niemcy złożami wolframu.
Narówziął na przeczekanie wojny. Tolerowano niemiecką propagandę w Portugalii, zacieśniano wiezi dyplomatyczne. W czasie wojny doszło do Wsystawy światowej w Portugalii, przybliżano kulturę regionu.
Niezłym politykiem okazał się Aristides Sousa Mendes,który organizował transporty żydowskich dzieci i wyrabiał kilku tysiącom żydów uciekającym z okupowanej Europy odpowiednie paszporty, mimo że państwo Salazara raczej hołdowało antysemityzmowi. Niestety za swoją humanitarną postawę i niesubordynację został okrutnie ukarany. Warto wspomnieć tragedię uciekinierów na statku zbombardowanym przez Niemców. Czołowy bankier Lizbony Espirito Santo de facto finansował reżim Salazara. Portugalczycy prowadzili też z Anglikami subtelną gre komromitujac neiwygodnych ambasadoró czy agentów MI^ jak np Lucas.
Prócz tyh artyciekawych wątków autor bada też literackie opowieści o Portugalii,zwłąszcza w dziełach A. Koestlera Sporo uwagi poświęca wizytom brytyjskiej pary królewskiej, czyli księcia Windsoru z małżonką. Odwiedzamy z nim kasyna Estoril, modne Cascais gdzie nie tylko rozrywka i hazard były w centrum uwagi, ale i polityczne szpiegowskie zagrywki. fascynujące studium rzucające nowe światło na państwo Salazara,skomplikowane balansowanie na linie premiera wobec Niemców i aliantów, handel wolframem, wręcz wolframowa gorączka. Kolejnym smaczkiem jest watek osławionego agenta "Garbo",który z wielką dezynwolturą mamił Niemców co do posunięć aliantów jakoby zawiadując siatką kilkudziesięciu osób i przesyłając tajne "raporty".
śó

Portugalia była neutralna podczas II wojny światowej. śCIERAŁY SIĘ TUTAJ ÓZNE SIŁY, PRZEDE WSZYSTKIM PRĘŻNIE dziaąły zakamuflowane siatki szpiegowskie, zarówno Abwehry, jak i aliantów. Reżim Salazara musiał z pokerową twarzą grać o najwyższe stawki z Niemcami i Brytyjczykami, byle zachować swoją niezależność.
Monografia Lohery'ego wspaniale oddaje neizwyklą atmosferę...

W książce opisano czasy II wojny światowej z perspektywy portugalskiej. Portugalią rządził wówczas Salazar - postać niezwykle kontrowersyjna i skrajanie dziś oceniana. Jego celem było utrzymanie neutralności kraju i fascynujące są opisy jak rozgrywał interesy portugalskie między dwiema stronami tej wojny.
Lizbona to nie tylko miasto w którym działały wywiady państw zaangażowanych w konflikt wojenny, ale i "brama" do obu Ameryk, dająca możliwość ucieczki dla tysięcy uchodźców. Fascynujące są te historie!
Książka jest oparta na solidnych badaniach historycznych ale również napisana lekko i z zaangażowaniem. Autor, który chociaż stara się być obiektywny, jednak czasami delikatnie narzuca swoją interpretację poszczególnych wydarzeń. Ale to nie przeszkadza, a nawet może zachęcać do samodzielnego poszukiwania innych punktów widzenia.
Do tego świetne zdjęcia dokumentujące opisany czas.
A po lekturze tej książki warto pojechać do Lizbony i powłóczyć się śladami poszczególnych wydarzeń opisanych w tej książce:)

W książce opisano czasy II wojny światowej z perspektywy portugalskiej. Portugalią rządził wówczas Salazar - postać niezwykle kontrowersyjna i skrajanie dziś oceniana. Jego celem było utrzymanie neutralności kraju i fascynujące są opisy jak rozgrywał interesy portugalskie między dwiema stronami tej wojny.
Lizbona to nie tylko miasto w którym działały wywiady państw...

Naprawdę ładnie napisana. składa się z króciutkich rozdziałów. A każdy opatrzony niesamowitą ilością przypisów. Oparta na niewiarygodnej ilości źródeł i pracy. A jednak napisana w stylu powieści. Każdy rozdział jest mini opowiadaniem, z tłem, z narastaniem napięcia , punktem kulminacyjnym i zakończeniem. Każdy rozdział jest historyjką, a zarazem cała książka układa się w opowieść. Koronkowa robota. Naprawdę robi wrażenie.

Naprawdę ładnie napisana. składa się z króciutkich rozdziałów. A każdy opatrzony niesamowitą ilością przypisów. Oparta na niewiarygodnej ilości źródeł i pracy. A jednak napisana w stylu powieści. Każdy rozdział jest mini opowiadaniem, z tłem, z narastaniem napięcia , punktem kulminacyjnym i zakończeniem. Każdy rozdział jest historyjką, a zarazem cała książka układa się w...

Takich książek historycznych nam trzeba. Porządnie napisanych, znajdujących idealny balans pomiędzy naukowością (wszak Lochery jest wykładowcą akademickim i nie stroni w swojej książce od angażowania się w historyczne debaty i rozwiewanie mitów) a popularnonaukowością (krótkie rozdziały, doskonale wyważone 'tempo' narracji, ciekawostki historyczne). A wszystko to z Lizboną w tle i na pierwszym planie, w zależności od opisywanych wydarzeń. Całość można śmiało uznać za bardzo poważne i bardzo rzeczowe opracowanie, które pokazuje nieco inną twarz drugiej wojny niż ta, do której przywykliśmy.

Na marginesie: jest to chyba jedna z nielicznych książek, której polski tytuł brzmi naprawdę lepiej niż tytuł oryginalny.

Takich książek historycznych nam trzeba. Porządnie napisanych, znajdujących idealny balans pomiędzy naukowością (wszak Lochery jest wykładowcą akademickim i nie stroni w swojej książce od angażowania się w historyczne debaty i rozwiewanie mitów) a popularnonaukowością (krótkie rozdziały, doskonale wyważone 'tempo' narracji, ciekawostki historyczne). A wszystko to z Lizboną...