Dlaczego, Bożu, dlaczego Beckett?
Wszystko byłoby piękne, gdyby nie ostatnie 4 strony- tj. wydarzenia już po wielkim finale. Ah, już myślałam, że ziszczą się moje nadzieje i plany, że akurat ten autor zrobi ten krok, ale ostatecznie okazuje się, że jednak się z tego kroku wycofuje.
Chyba nie muszę dodawać, że nie jestem fanką szczęśliwych, irracjonalnych wręcz, zakończeń?

Książa ogółem rzecz biorąc, bo szczegółów nie mam zamiarów opisywać, jest bardzo dobra. Czytałam wcześniej Szepty Zmarłych i one były bardziej "brutalniejsze" jeśli można tak to ująć. Chemia Śmierci stanowi coś pomiędzy kryminałem, gdzie ofiara jest odnajdywana chwilę po śmierci, a mityczną Trupią Farmą (mityczną, bo nigdy jej nie miałam okazji przeczytać), gdzie zmarli opowiadają swoje historie.
Doktora Huntera lubię, ale nie wywołuje we mnie współczucia, co chyba chciał osiągnąć autor, poprzez wpisanie w tego bohatera powracających wspomnień żony i córki.

Zakończenie mogłoby być zupełnie inne i kto wie, może byłoby wtedy lepsze?

Dlaczego, Bożu, dlaczego Beckett?
Wszystko byłoby piękne, gdyby nie ostatnie 4 strony- tj. wydarzenia już po wielkim finale. Ah, już myślałam, że ziszczą się moje nadzieje i plany, że akurat ten autor zrobi ten krok, ale ostatecznie okazuje się, że jednak się z tego kroku wycofuje.
Chyba nie muszę dodawać, że nie jestem fanką szczęśliwych, irracjonalnych wręcz, zakończeń?...