Podtytuł tej książki brzmi: "Męczeństwo jako kategoria filozoficzna, pytanie o dowodową wartość męczeństwa". Zdawałoby się więc, że można liczyć na interesującą, choć raczej nie lekką lekturę. A jak jest w rzeczywistości?
Cóż, przeciętny czytelnik nie znajdzie tutaj dla siebie zbyt wiele. Żeby chociaż była to jakaś polemika, analiza czy rzetelna próba udowodnienia czegoś. Zamiast tego mamy do czynienia z czysto akademicką, raczej teologiczną niż filozoficzną rozprawką, która na ponad 300 stronach w koło Macieju debatuje nad zagadnieniami poznania, świadectwa, wyższości chrześcijaństwa nad "pogańską" filozofią. Ciężko przez to przebrnąć, a sam autor jeszcze od tego odstręcza swoim napuszonym stylem pisania, pełnym zapożyczeń z greki i słów, których próżno szukać nawet w słowniku wyrazów obcych...
O samym męczeństwie, wbrew pozorom, nie ma tu zbyt wiele treści. Przydałoby się więcej przykładów, a nie tylko jałowy opis teoretycznego ujęcia męczeństwa. I to uporczywe wciąganie wywodów Platona i Sokratesa, jakby autor chciał na siłę wciągnąć ich w krąg zwolenników i orędowników chrześcijaństwa...
Lektura chyba jedynie dla studentów uczelni teologicznych...

Podtytuł tej książki brzmi: "Męczeństwo jako kategoria filozoficzna, pytanie o dowodową wartość męczeństwa". Zdawałoby się więc, że można liczyć na interesującą, choć raczej nie lekką lekturę. A jak jest w rzeczywistości?
Cóż, przeciętny czytelnik nie znajdzie tutaj dla siebie zbyt wiele. Żeby chociaż była to jakaś polemika, analiza czy rzetelna próba udowodnienia czegoś....