bywały chwile, że kochałem ją, nienawidziłem i znowu kochałem w odstępie kilku minut. czasami, gdy leżę w łóżku na wpół obudzony i myślę o niej, zastanawiam się, czy to właśnie nie było tym, co ciągnęło mnie do niej najbardziej. to uczucie, że bycie z nią jest jak chodzenie po polu najeżonym minami, jak rozbrajanie tykającej bomby, która może wybuchnąć w każdej chwili, bez względu na moje dobre intencje i otaczających nas ludzi. ale bycie z nią było też jak doświadczenie pierwszego słonecznego dnia. jak nikt potrafiła dotknąć mnie do samego szpiku. słowami lub ich brakiem zabijała mnie tysiące razy, a mimo to sprawiała, że czułem się żywy. żywy i kompletny. cały. obecny. była i nadal jest zupełnie niepodobna do kogokolwiek, lecz właściwie nie potrafię wskazać, na czym polega jej inność. bo nie chodzi tu tylko o to, że z nią nigdy nic nie było jasne i proste, że przejrzystość zawsze była zmącona, że nigdy nie wiedziała, kiedy się zatrzymać. teraz wiem, że nigdy tak naprawdę jej nie znałem, choć gdy byliśmy razem, byłem pewny, że znam ją dogłębnie, od zawsze.

bywały chwile, że kochałem ją, nienawidziłem i znowu kochałem w odstępie kilku minut. czasami, gdy leżę w łóżku na wpół obudzony i myślę o n...

Gdy mężczyzna mówi komplement albo „kocham cię”, albo daje prezenty, to zazwyczaj robi to, bo chce czegoś w zamian. Kobiety natomiast mówią „kocham cię” wtedy, gdy same chcą to małe zdanie usłyszeć.

Gdy mężczyzna mówi komplement albo „kocham cię”, albo daje prezenty, to zazwyczaj robi to, bo chce czegoś w zamian. Kobiety natomiast mówią ...

czasami udaje mi się zapomnieć o niej na kilka dni i zdarzają się noce, kiedy o niej nie śnię. gdybym miał być ze sobą i z tobą szczery, to musiałbym przyznać, że nigdy się z niej nie wyleczyłem, choć niczego nie pragnąłem bardziej. gdy nastał początek mojego końca, gdy wszystko szlag trafił, jedyne, czego chciałem, to udać, że nigdy jej nie było. gdy zrozumiałem, że zapomnienie nie jest możliwe, zacząłem kłamać. przez lata oszukiwałem siebie i innych, udawałem, że miałem dość, że przestała mnie obchodzić, że mi zobojętniała. największe łgarstwo, jakie powiedziałem w życiu. powtarzałem je tyle razy, że w końcu zapomniałem o prawdzie. nie, nie zapomniałem, prawda zawsze jest przy mnie, gdzieś na peryferiach świadomości, tam, gdzie są sprawy, o których nauczyłem się nigdy nie myśleć.

czasami udaje mi się zapomnieć o niej na kilka dni i zdarzają się noce, kiedy o niej nie śnię. gdybym miał być ze sobą i z tobą szczery, to ...