"Nie mieli pojęcia, jak dobroć, odwaga, lojalność topnieją w obliczu strachu."

Tym razem Sarah Waters przenosi nas w okres międzywojenny i oddaje jego klimat w sposób tak samo udany jak klimat epoki wiktoriańskiej w "Złodziejce". I tutaj również jest gęsto od emocji. Może mniej tu tak bardzo niespodziewanych zwrotów akcji, a fabuła biegnie bardziej niespiesznie, ale mimo to nudzić się absolutnie nie można.

"Za ścianą" to dla mnie przede wszystkim opowieść o tchórzostwie i chęci ratowania siebie kosztem wszystkiego innego, także tego, co przedtem wydawało się najważniejsze. To opowieść o tym, co z ludźmi robi strach, jak zatraca w człowieku wszystko co dobre, prawe i szlachetne. O tym, jak w przerażeniu zapominamy o moralności, miłości, uczciwości. O tym, że ze strachu jesteśmy w stanie zrobić wszystko, także poświęcić drugiego człowieka.

Obie bohaterki tej powieści to zwykłe kobiety, które miłość może bezpowrotnie zgubić. Dzieje się coś, co zaburza ich plany i nadzieje, coś, co może skończyć się tragicznie. Chyba że wybrną z tego w sposób nie do końca szlachetny...

Można się też zastanawiać, czy to, co się wydarzyło, naprawdę było przypadkiem? A może nawet miłości tu nie było, tylko chęć wykorzystania drugiej osoby?

Zbulwersowała mnie ta książka i wytrąciła z równowagi. Wzbudziła we mnie też niechęć do obydwu kobiet - nie byłam w stanie życzyć im happy endu, ani drżeć o ich losy. Prawdę mówiąc zdziwiło mnie to - bohaterki "Złodziejki" były zdolne do wielu gorszych rzeczy, a jednak w jakiś sposób je lubiłam. Tutaj natomiast wszelka sympatia była niemożliwa.

To wszystko jednak nie zmienia faktu, że "Za ścianą" to powieść wybitna. Autorka ma niesamowity talent do tworzenia poruszających historii, które głęboko zapadają w pamięć, a także dusznej atmosfery naładowanej emocjami. Obnaża też ludzkie wady i lęki w taki sposób, że zastanawiam się zawsze, co ja bym w takiej sytuacji zrobiła?

Mistrzostwo, już się nie mogę doczekać kolejnych powieści mojej nowej ulubionej autorki.

"Nie mieli pojęcia, jak dobroć, odwaga, lojalność topnieją w obliczu strachu."

Tym razem Sarah Waters przenosi nas w okres międzywojenny i oddaje jego klimat w sposób tak samo udany jak klimat epoki wiktoriańskiej w "Złodziejce". I tutaj również jest gęsto od emocji. Może mniej tu tak bardzo niespodziewanych zwrotów akcji, a fabuła biegnie bardziej niespiesznie, ale mimo...