Tom drugi jest znacznie lepszy niż pierwszy, ponieważ całość napięcia romansowego budowana jest na złożonej relacji psychologicznej między Tate a Jamesonem: Tate jest wkurzona na niego za to co zrobił (pod koniec tomu pierwszego),nie chce go widzieć, Jameson nie może bez niej się obejść, chce ją odzyskać, ale im jest dla niej milszy i kochańszy, tym Tate bardziej zamyka się na niego, bo gdyby się otworzyła, musiałaby przyznać, że go tak naprawdę kocha, a nie chce się do tego przyznać sama przed sobą...
Ten motyw jest wałkowany przez całość powieści, w dodatku Tate jest koszmarnie toksyczna, więc w efekcie książka jest wykańczająca emocjonalnie...Super!

Tom drugi jest znacznie lepszy niż pierwszy, ponieważ całość napięcia romansowego budowana jest na złożonej relacji psychologicznej między Tate a Jamesonem: Tate jest wkurzona na niego za to co zrobił (pod koniec tomu pierwszego),nie chce go widzieć, Jameson nie może bez niej się obejść, chce ją odzyskać, ale im jest dla niej milszy i kochańszy, tym Tate bardziej zamyka...

Próba gry psychologicznej, zupełnie inaczej opowiadana niż w pierwszym tomie. Mało akcji, dużo prób diagnozy bohaterów.

Próba gry psychologicznej, zupełnie inaczej opowiadana niż w pierwszym tomie. Mało akcji, dużo prób diagnozy bohaterów.

O boże, dosłownie gra w kotka i myszkę. Przez chwilę może być ciekawie, ale całą książkę?
Nie wiem co sądzić o bohaterach, napewno są pojebani i mega mnie drażnili w niektórych momentach. Ale styl pisania 10/10. Samo to sprawia, że czytasz stronę po stronie.

O boże, dosłownie gra w kotka i myszkę. Przez chwilę może być ciekawie, ale całą książkę?
Nie wiem co sądzić o bohaterach, napewno są pojebani i mega mnie drażnili w niektórych momentach. Ale styl pisania 10/10. Samo to sprawia, że czytasz stronę po stronie.

No i to jeszcze nie koniec pełnej bólu historii. Szkoda tylko, że Tate nie potrafi przyjąć do wiadomości, że są sobie pisani...

No i to jeszcze nie koniec pełnej bólu historii. Szkoda tylko, że Tate nie potrafi przyjąć do wiadomości, że są sobie pisani...

zupełnie nie rozumiem tej części. to było zdecydowanie niepotrzebne.

zupełnie nie rozumiem tej części. to było zdecydowanie niepotrzebne.

Moja opinia to 5 że względu na to, że sama nie wiem czy jestem ta książka rozczarowana, że się skończyła czy czuję ulge, że nie muszę już w to brnąć. "Poniżenie" było duże lepsze, ta książka podjeżdża mi tu już brakiem pomysłu na ciąg dalszy i ciągnięcie wątków na siłę. Wszystko niby dobrze, a na koniec wielkie BUM. Nie byłam zaskoczona, raczej zawiedziona.

Moja opinia to 5 że względu na to, że sama nie wiem czy jestem ta książka rozczarowana, że się skończyła czy czuję ulge, że nie muszę już w to brnąć. "Poniżenie" było duże lepsze, ta książka podjeżdża mi tu już brakiem pomysłu na ciąg dalszy i ciągnięcie wątków na siłę. Wszystko niby dobrze, a na koniec wielkie BUM. Nie byłam zaskoczona, raczej zawiedziona.

Niedojrzała emocjonalnie, denerwujaca Tate. Wieczna gra - bo inaczej nie potrafi. Męczyłam się czytając.

Niedojrzała emocjonalnie, denerwujaca Tate. Wieczna gra - bo inaczej nie potrafi. Męczyłam się czytając.

Granice rzeczywistości zaczęły zanikać, owszem. Ale na drodze stanęło kolejne nieporozumienie które mogło doprowadzić do tragedii. Ani Tatum ani Jameson nie zamierzają przegrać gry.
Jameson gotów jest na wszystko ale czy Tatum mu wybaczy?
Trochę rozczarowałam się faktem że jest 3 część książki, a zorientowałam się o tym dopiero na ostatniej stronie drugiej części widząc napis ,,ciąg dalszy nastąpi’’
Niestety 3 części nie ma w wydaniu polskim, wiec trzeba czekać.

Granice rzeczywistości zaczęły zanikać, owszem. Ale na drodze stanęło kolejne nieporozumienie które mogło doprowadzić do tragedii. Ani Tatum ani Jameson nie zamierzają przegrać gry.
Jameson gotów jest na wszystko ale czy Tatum mu wybaczy?
Trochę rozczarowałam się faktem że jest 3 część książki, a zorientowałam się o tym dopiero na ostatniej stronie drugiej części widząc...

Dla mnie chore są te ksiazki, jakoś bicie kobiety nigdy nie będzie dla mnie sexowne, to temat którego nigdy nie zrozumiem.
A główna bohaterka jest dla mnie poprostu irytująca jak wiadomości i koronawirus w tym momencie.
A facet totalne dno, książka opowiada jak ma walczyć o swoją kobietę i ja odzyskać..... W przypadku tej bohaterki to było chyba nic prostszego nie lubię aż takich banalow.

Dla mnie chore są te ksiazki, jakoś bicie kobiety nigdy nie będzie dla mnie sexowne, to temat którego nigdy nie zrozumiem.
A główna bohaterka jest dla mnie poprostu irytująca jak wiadomości i koronawirus w tym momencie.
A facet totalne dno, książka opowiada jak ma walczyć o swoją kobietę i ja odzyskać..... W przypadku tej bohaterki to było chyba nic prostszego nie lubię...

Drogi Czytelniku...

Na wstępie muszę zaznaczyć, iż jest to książka zawierająca wiele pikantnych scen erotycznych, opisy nieprzyjemnego traktowania innych i wulgarne słownictwo, więc jest przeznaczona wyłącznie dla pełnoletnich miłośników literatury.

Poniżanie, upokarzanie... To temat rzeka, czyż nie?
Czy można czerpać z tego przyjemność?
Czy może nas zmienić?
Cóż, odpowiedzenie sobie na to pytania pozostawiam każdemu z osobna do rozpatrzenia indywidualnie.
Próbę takowej odpowiedzi podejmuje Stylo Fantôme w swojej powieści pod tytułem „Rozstanie”.
Jaki osiągnęła efekt? Jak zawsze zapraszam do lektury.
Jest to drugi tom cykl The Kane Trilogy.

Wspaniale było przenieść się do świata Tatum, jej siostry Eloise, Jamesona, Angiera, Sandersa i innych.

Na pewno zastanawiacie się jakie są moje odczucia po lekturze.
Już odpowiadam.

Po pierwsze, bohaterowie. Są doskonale wykreowani, zróżnicowani i bardzo interesujący. Ponownie mogę przyznać, że lubię tylko Sandersa, nikogo innego.
Każdy inny ma coś na sumieniu.
Nie chcąc zdradzać za dużo, nie napiszę już nic więcej.

Po drugie, fabuła. Nie chcę nikomu zdradzać tu szczegółów, jednak powiem, że to prawdziwy rollercoaster, przynajmniej dla mnie. Książka zaczyna się prawdziwą bombą, kończy zresztą też (kurcze, ostatnio mam do takich szczęście, z czego bardzo się cieszę),potem wcale nie jest spokojniej. Autorka dawkuje czytelnikowi emocje dużymi porcjami. Po raz kolejny troszkę brakuje tu zaskakujących zwrotów akcji (daję tej pozycji za to malutkiego minusa),lecz wywoływania w czytelniku skrajnych emocji i problemów, którymi Stylo obarcza na każdym kroku naszych bohaterów, a zwłaszcza Tatum, wręcz przeciwnie, jest bardzo dużo.

Po trzecie, zakończenie. Nie, nie i jeszcze raz nie. Nie wolno w ten sposób kończyć książki, nie wolno zostawiać czytelnika w takim momencie i nie wolno pozwolić by zmuszony był czekać dłużej niż to konieczne na ciąg dalszy. To... niedopuszczalne. Książka kończy się w takim momencie, że...
Nic więcej nie zdradzę, przeczytajcie sami. Powiem tylko, że tak się nie robi, oj nie robi.

Powieść stanowczo nie jest lekką lekturą do poduszki, oj nie jest.

Opowieść, podobnie jak jej poprzedniczka, pokazuje, że czasami jeden impuls wystarczy, by zmienić nas o 180 stopni (choć czasami nawet nie zdajemy sobie z tego sprawy),i to w kierunku, w którym nigdy byśmy się nie spodziewali.

Książka praktycznie czyta się sama. Historia bardzo wciąga, sprawia, że chce się być częścią życia (mimo iż bardzo pokręconego i może chwilami nawet niebezpiecznego) naszych bohaterów i nie opuszczać go aż do ostatniej litery.

Autorce bardzo dziękuję za tę historię.
Oczywiście z niecierpliwością czekam na zakończenie tej historii, muszę koniecznie dowiedzieć się jak to potoczy się wszystko dalej.

Ogólna ocena - 8/10. :)
POLECAM, POLECAM, POLECAM.
Warto po nią sięgnąć.

Pozdrawiam, Iza.

Drogi Czytelniku...

Na wstępie muszę zaznaczyć, iż jest to książka zawierająca wiele pikantnych scen erotycznych, opisy nieprzyjemnego traktowania innych i wulgarne słownictwo, więc jest przeznaczona wyłącznie dla pełnoletnich miłośników literatury.

Poniżanie, upokarzanie... To temat rzeka, czyż nie?
Czy można czerpać z tego przyjemność?
Czy może nas zmienić?
Cóż,...