Bohaterowie tej książki przekonali się, czym jest piękne kłamstwo, negacja doskonała, jak łatwo w nie uwierzyć.

Pisarka przedstawia nam dwoje przyjaciół: Garreta i Parker. On to lojalny żołnierz oddziału marynarki wojennej. Ona to fotografka, pokłócona z ojcem. Kiedyś była ich trójka: Milo- jego przyjaciel, zarazem narzeczony dziewczyny, zginął niedawno nagle w tajemniczym wypadku. Po otrząśnięciu się z szoku bohaterom wpada do głowy myśl „co by były gdyby”, ponieważ czują do siebie coś więcej, jest między nimi widoczne seksualne napięcie. Ale starają się swoje uczucia trzymać na wodzy, zaprzeczyć własnym uczuciom, bo nieważne, że on nie żyje, ale przez tak rozumiane poczucie winy i lojalność nie dają sobie szansy. Jednak teraz Garret dostaje rozkaz udania się na Dominikanę, do miejsca, gdzie zmarł Milo, może kontynuować jego misję, a także wyjaśnić niejasności w śmierci tamtego. Co wydarzy się tam na miejscu, czy skrywane pożądanie znajdzie ujście, a prawda wyjdzie na jaw?

Tak więc oprócz szeroko rozbudowanych wątków sensacyjnych, pojawia się również wątek romansu (wręcz miejscami erotyku), nadająca pieprzny smak całej historii, aczkolwiek jak dla mnie za wiele jest powtórzeń odnośnie pożądania i pragnień bohaterów. Natomiast niezaprzeczalnym atutem tej powieści jest napięcie budowane przez kolejne wydarzenia, sporo zaskoczenia i niebezpieczeństwa.

Kreacja bohaterów jest dosyć wiarygodna, chociaż Parker wydawała się zbyt idealna, wyszkolona, doskonała itp. Chyba najbardziej wzbudza zaufanie i podziw Garret, który dla przyjaciela poświęcił sporo, schował swoje pragnienia i usunął się na bok. Zaś oboje na pewno aby chronić bliskich ukrywają pewne rzeczy, mają ważne tajemnice, „białe kłamstwa, które są wplatane w codzienne rozmowy.” Argumentują, że nie mają wyboru, ale wybór jest, tylko bynajmniej nie jest prosty. Sprawy zawodowe i prywatne znalazły się na kolizyjnym punkcie, muszą zadać sobie pytanie, czy mogą ufać osobom, którym dotąd wierzyli bez zastrzeżeń.

„Jesteś jednym wielkim kłamstwem.”

„Piękne kłamstwo” polecam fanom powieści szpiegowskich o miłości, przyjaźni z skrywaną prawdą i prawdziwymi uczuciami. Finał tej historii ukazuje, że zawsze nasze decyzje i wybory gdzieś nas doprowadzą, czy do dobrego celu czy zbłądzimy, to czas pokaże. Czasami trzeba dopuścić do głosu własne serce.

Bohaterowie tej książki przekonali się, czym jest piękne kłamstwo, negacja doskonała, jak łatwo w nie uwierzyć.

Pisarka przedstawia nam dwoje przyjaciół: Garreta i Parker. On to lojalny żołnierz oddziału marynarki wojennej. Ona to fotografka, pokłócona z ojcem. Kiedyś była ich trójka: Milo- jego przyjaciel, zarazem narzeczony dziewczyny, zginął niedawno nagle w tajemniczym...