No cóż... historia nie wciągnęła mnie za bardzo, ani też specjalnie nie zachwyciła. Jest raczej przeciętna, ale nie najgorsza.
Książka ma ciekawe wątki, ale dla mnie okazała się zbyt przewidywalna. Wystarczyło mi parę rozdziałów by zorientować się, że ktoś jest naprawdę zły, a ktoś inny tak naprawdę dobry.
Świat przedstawiony w utworze jest ciekawy. Podział ze względu na kolor krwi - Czerwony i Srebrny jest oryginalny, moce tych drugich tak samo powiewają świeżością, jednak czasami wydawało mi się, że czytam coś, co już było... Nie raz miałam skojarzenia z "Igrzyskami Śmierci", zwłaszcza gdy mówiono o rewolucji i głównej bohaterce, która ma zostać jej twarzą...
Bohaterowie również nie zyskali mojej sympatii. Byli nudni, przewidywalni, wyidealizowani, a w gruncie rzeczy nie mieli jakoś specjalnie cudownych cech. Mare - główna bohaterka denerwowała mnie najbardziej - była naiwna, zazdrosna, niezdecydowana, bezmyślna... Sposób narracji też nie przypadł mi do gustu - Mare zdaje się w niej idealizować samą siebie i sytuację dookoła. W rzeczywistości bohaterka jest całkowicie inna niż we własnym opisie...
Akcja też nie była specjalnie porywająca. Przez dłuższy czas w książce nie działo się nic - nudne rozmowy bohaterów, nauka Mare jak być Srebrną i szykowanie rewolucji. Dopiero końcówka zrobiła się ciekawsza.
Dialogi zdawały mi się czasem sztuczne, zwłaszcza wypowiedzi Mare wydawały mi się nierealne.
Książa ma wady, ale czyta się ją dosyć szybko, a i pomysł nie jest najgorszy. Mi nie przypadła za bardzo do gustu, ale na pewno spodoba się innym :)

No cóż... historia nie wciągnęła mnie za bardzo, ani też specjalnie nie zachwyciła. Jest raczej przeciętna, ale nie najgorsza.
Książka ma ciekawe wątki, ale dla mnie okazała się zbyt przewidywalna. Wystarczyło mi parę rozdziałów by zorientować się, że ktoś jest naprawdę zły, a ktoś inny tak naprawdę dobry.
Świat przedstawiony w utworze jest ciekawy. Podział ze względu na...