„Czerwona królowa” opowiada o świecie, w którym ludzie są podzieleni według koloru ich krwi. Srebrni są swojego rodzaju elitą, są bogaci oraz posiadają rozmaite, interesujące supermoce. Czerwoni zaś to zwykli obywatele, tacy jak my obecnie. Służą głównie jako tania siła robocza, a ci, którzy nie znajdą pracy do 18 roku życia, zostają przymusowo wysyłani na wojnę. Mare Barrow jest Czerwoną i nie nadaje się do żadnej pracy, dlatego kradnie, aby utrzymać swoją rodzinę przy życiu. Jak tak dalej pójdzie to sama będzie musiała iść na wojnę. Jednak parę zbiegów okoliczności sprawia, że dostaje się do zamku królewskiej pary, gdzie zostaje przyjęta jako służąca. Co dalej? Sami się przekonajcie :P

„Powstańmy! Czerwoni niczym świt”

Mare jest bohaterką, która pragnie szczęścia nie tylko dla swoich bliskich, ale dla całego społeczeństwa Czerwonych. To dziewczyna, która zrobi wszystko, aby osiągnąć swój cel. Co ważniejsze, sama kieruje swoim losem oraz podejmuje trudne decyzje. Fakt, nie zawsze ma racje, ale to jest dużo bardziej wiarygodne niż to, że jakaś osoba zawsze postępuje idealnie z wszystkim, bo to właśnie nie jest prawdziwe.

"Nie wiem, jak miałoby do tego dojść – mówi cicho – ale mam nadzieję, że pewnego dnia zostaniesz królową. Wyobraź sobie, czego wtedy mogłabyś dokonać. Czerwona królowa."

Wątek miłosny? Tak, jest, i to nie taki banalny, jak bym się spodziewała. A mianowicie: dwóch braci… Też Wam się nie podoba ten oklepany już pomysł? Victoria Aveyard zaserwowała nam tutaj jednak coś niespodziewanego, co z pewnością przypadnie Wam do gustu, tak jak mnie. Niestety nie mogę się więcej rozgadać na ten temat, bo po prostu spojlery.

W pewnym momencie książki miałam lekki zastój. Nie wiem w sumie dokładnie, czym był spowodowany. Miałam po prostu wrażenie, jakbym już kiedyś czytała coś podobnego. Faktycznie, ponieważ czytałam parę innych dystopii, a nie da się ukryć , że „Czerwona królowa” czerpię po troszeczku z każdej tego rodzaju powieści. Trochę z „Igrzysk śmierci”, rywalizacja księżniczek z „Rywalek”, ociupinkę z „Mrocznych umysłów i parę innych. Odrobinę ze wszystkiego. Nie wiem czy to był celowy zabieg czy nie. Nie powiem, żeby efekt końcowy mi się nie podobał. Wszystkie te elementy plus parę oryginalnych pomysłów tworzą niesamowitą, wartą przeczytania całość.

Ogólnie książka ta bardzo mi się podobała. Podział: Srebrni, Czerwoni. Wszystkie te moce. Pełno niezapomnianych intryg i manipulacji. A trzema słowami? Akcja, akcja i jeszcze raz akcja. Przy tej powieści nie da się nudzić. Zawsze się coś dzieje. Zastanawiałam się czy to nie dlatego, że autorka jest również scenarzystką. Hmm…

(Od początku wszędzie słyszałam, że w „Czerwonej królowej” jest niespodziewany zwrot akcji, który wbija w fotel, tak więc ja, jak to ja, oczywiście musiałam próbować go przewidzieć i wyobraźcie sobie udało mi się. Nie dokładnie, ale przez moment wiedziałam kto kogo zdradzi. Im dalej czytałam, tym bardziej byłam przekonana, że TO jednak się nie stanie. Tymczasem w ostatnich 50 stronach książki, stało się i niezmiernie mnie to zdziwiło, mimo to, że to przewidziałam xD Jestem z siebie dumna xD)

Szczerze polecam każdemu ;)

CZYTAM OPASŁE TOMISKA: 488 stron
Zapraszam do udziału w wyzwaniu: CZYTAM OPASŁE TOMISKA! :D Wszystkie informacje tutaj: http://recenzjeami.blogspot.com/2015/01/wyzwanie-czytelnicze-czytam-opase.html

OKŁADKOWE LOVE. Minimalistyczna. Intrygująca. Nadzwyczajna. Okładka jakich mało. *.*
http://recenzjeami.blogspot.com/2015/01/wyzwanie-czytelnicze-okadkowe-love-2015.html - link do wyzwania: OKŁADKOWE LOVE, zapraszam do wzięcia udziału ;)

„Czerwona królowa” opowiada o świecie, w którym ludzie są podzieleni według koloru ich krwi. Srebrni są swojego rodzaju elitą, są bogaci oraz posiadają rozmaite, interesujące supermoce. Czerwoni zaś to zwykli obywatele, tacy jak my obecnie. Służą głównie jako tania siła robocza, a ci, którzy nie znajdą pracy do 18 roku życia, zostają przymusowo wysyłani na wojnę. Mare...