Nie wiem, jak ja to robię, ale zawsze odgaduję mordercę. I nawet nie mam ku temu jakiś wyjątkowych powodów. Po prostu ktoś mi pasuje i ponownie było tak samo.
„Karaibska tajemnica” różni się od powyższego tytułu tym, że dostarcza nam bardziej zawiłej zagadki, nakładających się na siebie tajemnic i morderstw, w których można się już pogubić. Jednakże wszystko idzie intrygującym i mrocznym torem. Choć można dostrzec pewne schematy, które autorka wykorzystuje w tej lekturze.
Problemem książki jest natomiast zbyt duża ilość bohaterów i np. do tej pory nie pojmuję jaką rolę odgrywało pewne rodzeństwo. Albo coś pominęłam, albo było po prostu nieistotne dla sprawy…
Nie mniej, „Karaibska tajemnica” to wspaniały kryminał, na wspaniały wieczór. Porywający i niedający odłożyć siebie, szczególnie w kulminacyjnych momentach. Zakończenie zaskakuje, choć, tak jak mówiłam, odgadłam zabójcę i miałam ogromną satysfakcję z tego, że miałam rację! Polecam, bo przecież to Agatha Christie.

Nie wiem, jak ja to robię, ale zawsze odgaduję mordercę. I nawet nie mam ku temu jakiś wyjątkowych powodów. Po prostu ktoś mi pasuje i ponownie było tak samo.
„Karaibska tajemnica” różni się od powyższego tytułu tym, że dostarcza nam bardziej zawiłej zagadki, nakładających się na siebie tajemnic i morderstw, w których można się już pogubić. Jednakże wszystko idzie...