"Refleksje i przypowieści" to zbiór niezwiązanych ze sobą historii, które łączy ze sobą postać Sandmana, władcy snów. Opowieści bardzo często są interpretacją lub nawiązują do postaci historycznych, mitów, lub historii biblijnych, rzeczywiście skłaniając przy tym do refleksji.

Niektóre z historii bardzo mi się podobały i zapadły w pamięć ("Łowy", "Ramadan", wszystkie rozdziały o Orfeuszu),inne wręcz przeciwnie - nie wywołały większych emocji, a nawet nieco się dłużyły (historia Marco Polo, "Sejmik gawronów", "Thermidor").

Szkoda, że w tym tomie nie było więcej samego Sandmana. W każdej z opowieści był on tylko postacią epizodyczną. Pojawiły się za to inne ciekawe postaci, które rozbudowują nieco sylwetkę tytułowego bohatera i świat przedstawiony, tak jak wspomniany już Orfeusz, nimfa Kaliope, czy kruk Matthew.

Ogólnie, dobrze było wrócić do uniwersum Sandmana.

"Refleksje i przypowieści" to zbiór niezwiązanych ze sobą historii, które łączy ze sobą postać Sandmana, władcy snów. Opowieści bardzo często są interpretacją lub nawiązują do postaci historycznych, mitów, lub historii biblijnych, rzeczywiście skłaniając przy tym do refleksji.

Niektóre z historii bardzo mi się podobały i zapadły w pamięć ("Łowy", "Ramadan", wszystkie...

Podoba mi się ta część z powodu jej różnorodności co cechuje zresztą całą serię o Sandmanie. Autor przenosi nas przez równe epoki, czas i miejsca na całym świecie. Odwiedzamy starożytny Rzym, USA, Bagdad czy bierzemy udział w ślubie jego syna. Kreska też się trochę różni, ba nawet czcionka w dymkach jest inna. Każda historia jest inna , a łączy ją postać głównego bohatera. Myślę , że warto przeczytać.

Podoba mi się ta część z powodu jej różnorodności co cechuje zresztą całą serię o Sandmanie. Autor przenosi nas przez równe epoki, czas i miejsca na całym świecie. Odwiedzamy starożytny Rzym, USA, Bagdad czy bierzemy udział w ślubie jego syna. Kreska też się trochę różni, ba nawet czcionka w dymkach jest inna. Każda historia jest inna , a łączy ją postać głównego bohatera....

Moim zdaniem najlepszy komiks jaki narazie czytałem. Zbiór krótkich historyjek, nie powiązanych ze sobą oraz luźnie związanych z głównym wątkiem. Wszystkie z nich to małe arcydzieła, o których się nadal myśli długo po przeczytaniu. Zostają w pamięci. Wszystkie są mądre oraz pięknie opowiedziane. Poznajemy tu prawdziwe historyczne postacie, postacie z motywów oraz całkiem wymyślone i orginalne. Polecam każdemu bardzo mocno

Moim zdaniem najlepszy komiks jaki narazie czytałem. Zbiór krótkich historyjek, nie powiązanych ze sobą oraz luźnie związanych z głównym wątkiem. Wszystkie z nich to małe arcydzieła, o których się nadal myśli długo po przeczytaniu. Zostają w pamięci. Wszystkie są mądre oraz pięknie opowiedziane. Poznajemy tu prawdziwe historyczne postacie, postacie z motywów oraz całkiem...

Na „Refleksje i przypowieści” składa się 9 opowiadań stanowiących koktajl baśni, faktów, mitów i przypowieści. W porównaniu do poprzednich tomów, zrobiły na mnie wrażenie treściwszych i bardziej zwartych fabularnie. Kładę to na karb dojrzewania autorów i swojego równoczesnego wsiąkania w universum Sandmana.
W każdym razie czytało mi się z duża przyjemnością. A i popatrzeć było na co.
Warto również co nieco sprawdzić, np. cesarza Stanów Zjednoczonych Nortona I. Ja nie wiedziałam.

Na „Refleksje i przypowieści” składa się 9 opowiadań stanowiących koktajl baśni, faktów, mitów i przypowieści. W porównaniu do poprzednich tomów, zrobiły na mnie wrażenie treściwszych i bardziej zwartych fabularnie. Kładę to na karb dojrzewania autorów i swojego równoczesnego wsiąkania w universum Sandmana.
W każdym razie czytało mi się z duża przyjemnością. A i popatrzeć...

Tom 6 Sandmana to po raz kolejny antologia. Dostajemy 9 tekstów, które mnie lub bardziej są interpretacją mitów i przypowieści z różnych religii świata. Od Marca Polo, przez Cezara, aż po Kaina i Abla opowiadających historię Ewie, Matthew i ludzkiemu dziecku. Morfeusz po raz kolejny staje z tyłu i obserwuje, analizuje, ale i karze kiedy trzeba.

Czy ten zbiór historii przynosi czytelnikowi jakieś refleksje? Może. Czy mamy tutaj przypowieści? Owszem, w głównej mierze. Wydaje mi się, że autor napisawszy opowiadania nie wiedział co z nimi zrobić i ubrał je w szatę graficzną, dodał postaci z Sandmana i oto mamy 6 tom. Jako autonomiczne opowieści mało z nich by się sprawdziło, jako zbiór jest nieco lepiej, ale nie porwało mnie to zupełnie. Na tę chwilę, po lekturze ponad połowy głównej serii o Królu snów dochodzę do wniosku, że 2 tomy sprawiły mi mnóstwo przyjemności, a reszta to takie zapchaj- dziury. Nie twierdzę jednak, że 'Refleksje i przypowieści' to zły komiks, w porównaniu z 'Wyspą mngieł' czy "Preludiami i nokturnami' jest oczywiście słabiej, ale nadal jest to o wiele lepsze niż większość komiksów pojawiających się na rynku. Niezmiennie czekam na kolejne tomy.

Tom 6 Sandmana to po raz kolejny antologia. Dostajemy 9 tekstów, które mnie lub bardziej są interpretacją mitów i przypowieści z różnych religii świata. Od Marca Polo, przez Cezara, aż po Kaina i Abla opowiadających historię Ewie, Matthew i ludzkiemu dziecku. Morfeusz po raz kolejny staje z tyłu i obserwuje, analizuje, ale i karze kiedy trzeba.

Czy ten zbiór historii...

„To co dostajemy zbyt tanio, nie zanadto sobie cenimy. Dopiero wysoka cena sprawia, że wszystko nabiera wartości.”

6 tom Sandmana nosi tytuł Refleksje i przypowieści i zgodnie z zapowiedzią, takie refleksje nierzadko nachodzą czytelnika podczas lektury pozornie fantastycznych historii, które jednak doskonale komentują rzeczywistość.

Lubię tę serię i chociaż przy niektórych zeszytach mam poczucie, że nieco się już zestarzały, to obcowanie z nią po raz pierwszy w pięknym jubileuszowym wydaniu wciąż daje przyjemność. Wiele tu adekwatnych komentarzy, które podczas pierwszego wydania 30 lat temu z pewnością były bardzo odważnymi opiniami. Obecnie niekiedy zmuszają do refleksji, jednak nie szokują podejmowanymi tematami społecznymi i życiowymi, jak pewnie miało to miejsce w przeszłości.

Ten tom jednak wzbudził we mnie mocno mieszane uczucia. Całość składa się z 9 różnych opowieści, luźno połączonych ze sobą postacią Morfeusza, który w każdej historii przewija się w taki, czy inny sposób, będąc raczej cichym obserwatorem niż czynnym uczestnikiem przedstawionych wydarzeń.

„Zawsze zadziwia mnie na jakich drobiazgach może skupić się umysł, szukając w nich pociechy w czasach nieszczęścia.”

Ale jeśli spojrzeć na Sandmana jako na serię to jest to seria jest dość nierówna, podobnie jak ten zbiór historii. O ile poprzedni tom, Zabawa w Ciebie był moim zdaniem jednym z lepszych, tak ten niestety nie podobał mi się tak bardzo, jak oczekiwałem. Cieszę się jednak, że mogę poznać klasykę komiksu, bo uważam, że warto sięgać do korzeni danego gatunku, by lepiej go poznać.

„To co dostajemy zbyt tanio, nie zanadto sobie cenimy. Dopiero wysoka cena sprawia, że wszystko nabiera wartości.”

6 tom Sandmana nosi tytuł Refleksje i przypowieści i zgodnie z zapowiedzią, takie refleksje nierzadko nachodzą czytelnika podczas lektury pozornie fantastycznych historii, które jednak doskonale komentują rzeczywistość.

Lubię tę serię i chociaż przy...

OPOWIEŚCI ZE SNU

Szósty tom „Sandmana” to kolejna część złożona z luźniejszych opowieści. Różne historie, różne estetyki, różne czasy i różni bohaterowie, ale wszystko połączone ze sobą postacią głównego bohatera i światem. I literacką jakością, tak typową dla twórczości Gaimana.

W tym tomie poznajemy twórcę, który boi się porażki. Joshuę Abrahama Nortona, pierwszego cesarza USA, który chce czegoś od Snu. A wreszcie także wilkołaki i pewien portret. A to tylko kilkoro ze śniących, jakich losy znajdziemy na stronach. Od starożytnego Rzymu, przez baśniowe rejony, po czasy kalifatu – w taką szaloną podróż zabierają nas „Refleksje i przypowieści”.

Seria „Sandman” to twór złożony z różnorodnych historii. Czasem cały tom wypełnia jedna, długa opowieść, czasem mamy wiele zamkniętych. Ich poziom też bywa różny, od rewelacyjnych do tylko niezłych, chociaż Gaiman nigdy dotąd nie zaserwował nam historii naprawdę złych, co należy docenić. A „Refleksje i przypowieści” to, jak już pisałem, taki właśnie zbiór różnych historii. Ich odrębność i samodzielność jeszcze mocniej podkreśla fakt, że mamy tu kompilację zeszytów z różnych etapów wydawania serii. Kolejność nie jest zachowana, ale pozostaje zbędna, bo wszystko tu i tak układa się, niczym elementy wielkiej układanki.

https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2022/07/sandman-6-refleksje-i-przypowiesci-neil.html

OPOWIEŚCI ZE SNU

Szósty tom „Sandmana” to kolejna część złożona z luźniejszych opowieści. Różne historie, różne estetyki, różne czasy i różni bohaterowie, ale wszystko połączone ze sobą postacią głównego bohatera i światem. I literacką jakością, tak typową dla twórczości Gaimana.

W tym tomie poznajemy twórcę, który boi się porażki. Joshuę Abrahama Nortona, pierwszego...

'Three Septembers and a January' był chyba moją ulubioną opowieścią do tej pory - fascynująca cześć!

'Three Septembers and a January' był chyba moją ulubioną opowieścią do tej pory - fascynująca cześć!

Coż - jednak Sandman nie dla mnie.
Kolejny tom to luźne opowieści czerpiące z historii starożytnej, mitow, przypowieści. Ani to specjalnie odkrywcze ani ciekawe. Graficznie też nijakie - właściwie żaden kadr mnie nie zachwycił.

Rozumiem, że może się to komuś podobać - na pewno Gaiman jest elokwentym scenarzystą wpletającym wątki z Szekspira i innych wielkich dzieł.

Ale mnie nie zachwyca. Na tym kończę swoją przygodę z cyklem...

Coż - jednak Sandman nie dla mnie.
Kolejny tom to luźne opowieści czerpiące z historii starożytnej, mitow, przypowieści. Ani to specjalnie odkrywcze ani ciekawe. Graficznie też nijakie - właściwie żaden kadr mnie nie zachwycił.

Rozumiem, że może się to komuś podobać - na pewno Gaiman jest elokwentym scenarzystą wpletającym wątki z Szekspira i innych wielkich dzieł.

Ale...

"Refleksje i przypowieści" to, podobnie jak "Kraina Snów" zbiór krótkich historii i tak jak tamten tom znacząco odstaje od głównej historii. Rewelacyjne rzeczy przeplatają się tu z mocno nudnymi, w głowie zostały mi zwłaszcza "Strach przed spadaniem", rewelacyjny "Sejmik Gawronów" i "Pieśń Orfeusza". Reszta jest mocno średnia moim zdaniem i zobaczymy czy coś wniesie do głównego wątku.

"Refleksje i przypowieści" to, podobnie jak "Kraina Snów" zbiór krótkich historii i tak jak tamten tom znacząco odstaje od głównej historii. Rewelacyjne rzeczy przeplatają się tu z mocno nudnymi, w głowie zostały mi zwłaszcza "Strach przed spadaniem", rewelacyjny "Sejmik Gawronów" i "Pieśń Orfeusza". Reszta jest mocno średnia moim zdaniem i zobaczymy czy coś wniesie do...